Mijn ervaring als vluchteling

Voor een evenement van de GGZ (Symposium GGZ, vluchtelingen en maatschappelijk participatie) werd ik uitgenodigd om een nabeschouwing te doen vanuit mijn achtergrond als ex-vluchteling. Dit is mijn hele toespraak.

Dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950

Dekolonisatie, geweld en oorlog in Indonesië, 1945-1950 is een grootschalig, gezamenlijk onderzoeksprogramma van het Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (KITLV), het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) en NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust en Genocidestudies. Het onderzoek is financieel mogelijk gemaakt door de Nederlandse regering, dat op 2 december 2016 besloot steun te geven aan een breed onderzoek naar de gebeurtenissen in deze periode.

Terugkeerders in beeld

Dreiging terugkeerders in potentie groot

Personen die terugkeren van een verblijf in een jihadistisch strijdgebied vormen een belangrijk onderdeel van de bredere jihadistische dreiging tegen Nederland. De dreiging die uitgaat van terugkeerders is potentieel groot en kan variëren van radicalisering en rekrutering van personen tot het voorbereiden en plegen van aanslagen. Ook een relatief kleine toename van het aantal terugkeerders kan leiden tot een grotere dreiging voor de Nederlandse nationale veiligheid.

Handreiking actieve rol statushouders : betrek hen bij de plannen en uitvoering van uw (gezondheids)beleid

Gezondheid en de mate waarin een statushouder integreert en meedoet in de Nederlandse samenleving  hangen met elkaar samen. Statushouders met een goede gezondheid leren in de regel makkelijker de Nederlandse taal en vinden eerder betaald werk. Omgekeerd kan maatschappelijke participatie zorgen voor een betere ervaren gezondheid. Het actief betrekken van statushouders is een belangrijke succesfactor bij het bevorderen van hun gezondheid en het versterken van hun veerkracht en zelfredzaamheid. De valkuil is dat we veel voor hen gaan bedenken en niet samen met hen.

 

Handreiking statushouders wegwijs maken in de gemeente en in de gezondheidszorg : informatie en voorlichting als voorwaarde voor succesvolle inburgering, zelfredzaamheid en een goede gezondheid

Nieuwe statushouders willen graag zo snel mogelijk meedoen, zelfredzaam en van betekenis zijn. Als je vraagt waaraan zij in de eerste periode in Nederland behoefte hebben, is het antwoord: ‘Wijs me de weg, leg uit hoe het hier werkt, leer me de taal en laat me werken.’

Het is van belang dat statushouders zich zo snel mogelijk zelfstandig kunnen bewegen in de Nederlandse samenleving. Alleen als zij goed de weg weten, kunnen zij regie voeren over hun leven en zelfredzaam zijn.

Ondersteuning en advies Asiel : OTAV

Het OndersteuningsTeam Asielzoekers en Vergunninghouders (OTAV) is opgezet om gemeenten te ondersteunen bij hun beleid voor asielzoekers en vergunninghouders. OTAV heeft drie kerntaken: beantwoorden van praktische en inhoudelijke vragen (helpdeskfunctie), op verzoek ondersteuning bieden via accountmanagers, en met hulp van een expertnetwerk ondersteuning bieden bij grotere projecten (bijv. transformatie van een pand). OTAV publiceert bovendien handreikingen en veelgestelde vragen, en houdt u op de hoogte van de regelgeving.

Aanpak terugkeerders

Personen die terugkeren uit jihadistisch strijdgebied zijn een potentiële dreiging voor de nationale veiligheid. De overheid neemt daarom verschillende maatregelen. De NCTV heeft deze maatregelen in een factsheet samengevat.

Suïcide bij ambtenaren van politie : Frequentie, oorzaken en preventiemogelijkheden : Addendum

Het rapport “Suïcide bij ambtenaren van politie”1 is gebaseerd op 21 suïcides die tot 1 maart 2014 bij het Registratiepunt Suïcide Politie zijn aangemeld, onderzocht en geanalyseerd. In opdracht van het Ministerie van Veiligheid en Justitie is het Registratiepunt suïcides bij de politie en Koninklijke Marechaussee (KMAR) blijven registreren en onderzoeken tot 1 januari 2016.

Als een gepest kind zelfmoord pleegt

Tarukshan Selvam, Livia van Beelen, Tim Ribberink en Fleur Bloemen. Af en toe worden we opgeschrikt door grote persoonlijke drama’s waarbij gepeste jongeren zich van het leven beroven. Maar kun je een duidelijke relatie trekken tussen het pesten en de zelfdoding? En hoe ga je als school of omgeving het beste om met een cocktail aan gevoelens van verdriet, onmacht en schuld?  

Pagina's