Groepscohesie en geweld : hoe militairen onderscheid maken tussen combattant en non-combattant
Legitiem geweld en onrechtmatig geweld zijn juridische categorieën die niet noodzakelijkerwijs overeenkomen met de opvattingen van militairen. Hoe kunnen militairen de wil ontwikkelen om hun opponent - iemand die ze totaal niet kennen - te doden? En hoe kunnen zij gelijkertijd in staat zijn de mensenrechten van een (krijgs-) gevangene te respecteren? Dit artikel probeert op basis van veldwerk deze vragen te beantwoorden. Daarbij komt de vorming van een militaire groepsidentiteit aan de orde, evenals de creatie van een 'wij', opvattingen over een 'zij' en over buitenstaanders. Duidelijk wordt dat kameraadschap ervoor zorgt dat een rigide scheiding tussen een gewapende opponent en ieder ander gehandhaafd blijft. Zolang militairen hun missie definiëren als een strijd tussen professionele strijders blijven ze in staat de menselijkheid van de (krijgs-)gevangene te (h)erkennen.
Geachte bezoeker,
De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben,
waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron
van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.
Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek,
die u verder op weg kan helpen.
Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.
Trefwoorden:
vredesmissies (VN), geweld, militairen, identiteit, groepen, groepsdynamica, gevechtsreacties, solidariteit, Dehumanisering, krijgsgevangenen, mensenrechten, culturele antropologie, Onderzoek