Column : Oorlog is geen film

Onverwachts zat ik tussen de bombardementen. Het was 2006, voor een opleiding verbleef ik in Libanon. Het geweld tussen Israël en Hezbollah was overweldigend. Een week lang lag ik ’s nachts wakker van de bombardementen. Ik moest rennen toen er dichtbij plotseling een haven doelwit werd. Er landden pamfletten in de tuin van mijn tijdelijke verblijfplaats waarop stond dat die omgeving aangevallen zou worden. De straten waren angstvallig stil; de supermarkten leeg gehamsterd. Het land verlaten kon niet: het vliegveld was gebombardeerd.



Geachte bezoeker,

De informatie die u nu opvraagt, kan door psychotraumanet niet aan u worden getoond. Dit kan verschillende redenen hebben, waarvan (bescherming van het) auteursrecht de meeste voorkomende is. Wanneer het mogelijk is om u door te verwijzen naar de bron van deze informatie, dan ziet u hier onder een link naar die plek.

Als er geen link staat, kunt u contact opnemen met de bibliotheek, die u verder op weg kan helpen.

Met vriendelijke groet,
Het psychotraumanet-team.


Referentie: 
Nienke Smit | 2023
In: Impact Magazine ; ISSN: 2543-2591 | 7 | 4 | december | 26
https://arq.org/publicaties/op-het-netvlies-oorlogsleed-op-het-witte-doek
Trefwoorden: 
films, Israel, kunst, oorlog, Opinie, Palestina, persoonlijke ervaringen