Cameraman onder de nazi’s : Hoe onderscheid je echte herinneringen van pseudoherinneringen?

Het geheugen werkt niet als een filmcamera. Het is geen reproducerende instantie, eerder een reconstruerende. Je kunt niet ‘terugspoelen’ of letterlijk terugkijken in je herinneringen. Sterker nog: gebeurtenissen uit het verleden kunnen in het geheugen zijn vervormd. Cameraman onder de nazi’s van voormalig Arq-medewerker Wim Visser laat heel mooi zien hoe dit fenomeen een rol kan spelen bij herinneringen van oorlogsgetuigen. Hier volgt een bespreking van het boek en de weerslag van een kort aanvullend vraaggesprek met geheugenexpert Harald Merckelbach, die ook in Vissers boek aan het woord komt. Want hoe kun je kennis over het geheugen inzetten bij het werken met ooggetuigen van de oorlog?