ZRA en GGZ-Nederland¹ boden de afgelopen jaren de mogelijkheid innovatieve projecten te ontwikkelen ten behoeve van asielzoekers. Dat gaf ons een goede gelegenheid een project te maken van de behandeling van asielzoekers- en vluchtelingengezinnen . Na jarenlange ervaring in het werken met deze gezinnen was bij ons de wens gegroeid om onze bevindingen te beschrijven, verder te ontwikkelen en overdraagbaar te maken voor de reguliere GGZ instellingen.

Psychofarmaca worden in de klinische praktijk veelvuldig voorgeschreven bij patiënten met een posttraumatische stressstoornis (PTSS). In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de stand van zaken van de meest evidence based behandeling met psychofarmaca voor PTSS. Dit overzicht zal voor een belangrijk deel worden beschreven aan de hand van de recente richtlijn van het National Institute for Clinical Excellence (NICE). Daaruit volgend zullen richtlijnen worden gegeven voor de klinische praktijk.

Inleiding

Iedere dader-slachtoffer van seksueel geweld behoeft een eigen behandelingsstrategie: het is de kunst en kunde van de therapeut om vast te stellen of als eerste het slachtoffer -dan wel het daderschap moet worden aangepakt. Ruud Bullens heeft liever geen daders die gemotiveerd aan een behandeling beginnen, nee, de therapeut moet gemotiveerd zijn en in staat om tegelijkertijd de persoon van de dader intact te laten en hem met zijn gedrag te confronteren. Zowel voor daders als slachtoffers geldt: haal ze uit hun rol, om nieuwe slachtoffers te voorkomen.

Hoogleraren hebben in Utrecht bescheiden kamers. In het Langeveldgebouw in de Uithof werkt bijzonder hoogleraar psychotraumatologie Rolf Kleber te midden van vele stapels papieren. Op het bureaublad resteert ruimte voor precies één a-viertje en een elleboog aan weerszijden. Iets wegdoen vindt hij moeilijk. Mijn oog valt bij binnenkomst op een stapeltje ICODO-info’s van meer dan vijftien jaar oud.