Een drama heeft zich voltrokken. De crisisorganisatie is geactiveerd. Ontzetting en verdriet verspreidt zich over het land en al gauw klinkt de roep om een herdenking of maken mensen zich op voor een stille tocht. Op welke manier kan een gemeente hier het beste mee omgaan? In deze handreiking vindt u een overzicht van aandachtspunten bij de organisatie van een officiële herdenking na een schokkende gebeurtenis, calamiteit of ramp en veel praktische tips en handvatten. De tips zijn gebaseerd op ervaringen uit de praktijk.

De terugkeer van een groep mariniers en Papoea-vrijwilligers in Sisir is mij van alle ontmoetingen als journalist met de militairen op Nieuw-Guinea in juni 1962 het meest bijgebleven. Doodop strompelden ze Sisir binnen. de kleine kampong van vijf bamboehuisjes aan de frontlijn bij Kaimana was ineens vol leven. In de jungle hadden zij het dagboek van een Indonesische commandant gevonden.

Toen eind 1949 Nederlands-Indië ophield te bestaan en Indonesië werd, bleef Nieuw-Guinea buiten de soevereiniteitsoverdracht. In de jaren daarop werd het gebied het toneel van infiltraties en schermutselingen en half 1962 bijna van een complete oorlog die er uiteindelijk mede in resulteerde dat Nederland onder internationale druk ook zijn laatste bezit in de Oost moest opgeven.

Op 10 mei 1940 ontwaakten de Delftenaren door het geblaf van afweerkanonnen, het geratel van mitrailleurs en het gegons van vliegtuigen. De Duitse invasie was begonnen. Vijf dagen later was de strijd alweer afgelopen en was de bezetting een feit. Met de komst van de nieuwe machthebbers drong de vraag zich op welke houding men moest aannemen tegenover de Duitsers. Vooral voor de Technische Hogeschool Delft leek deze vraag urgent. De resultaten van technisch onderzoek konden van belang zijn voor de oorlogsmachine.