Indisch dagboek : belevenissen in Indië, 1 mei 1941-2 februari 1946

Belevenissen in Indië 1 mei 1941-2 februari 1946 Met drie dochters en een zoon, leiden Jan en Geertje Pomper eind jaren '30 een gelukkig leven in het voormalig Nederlands-Indië. Aan dit geluk komt een eind door het begin van de oorlog in december 1941. De familie wordt opgesloten in verschillende Japanse interneringskampen, de zogenaamde Jappenkampen. Zoon Ad wordt, als hij net 12 geworden is, in...

Pa Koppijn : de geschiedenis van een Jordaanse jongen die naar Nederlands-Indië ging

Wat zijn je kansen in het leven als je in 1906 het levenslicht ziet in de Amsterdamse Jordaan? Met een zeer beperkte opleiding zoekt de jonge Lodewijk Koppijn zijn weg via diverse baantjes en tekent dan in 1931 bij de K.N.I.L. voor uitzending naar Nederlands-Indië. Pa Koppijn is een overlever. Hij slaat zich zo goed mogelijk door het leven en ziet in dienst de koloniale werkelijkheid in de...

Na de missie : tips en tools voor militairen, veteranen en het thuisfront

Militairen houden van hun werk. Ze houden van de afwisseling en de uitdaging die een baan bij defensie biedt. Die afwisseling en uitdaging worden het sterkst ervaren als zij op missie gaan. De meeste militairen vinden het fijn om eindelijk in een situatie terecht te komen waarin alles wat tijdens de opleiding en het opwerken voor de uitzending is geleerd, in de praktijk kan worden gebracht...

'Zonder haar had ik het niet gered' : oud-marinier Michael en zijn vrouw Esther over leven met PTSS

BNMO-lid Michael hield aan zijn uitzendingen als marinier chronische PTSS over. Toen de situatie thuis onhoudbaar werd, koos hij voor therapie. De Waag in Amsterdam heeft hem fantastisch begeleid. Michael en zijn vrouw Esther vertellen over de strijd die zijn voerden en nóg voeren. 'Het is een gevecht waar je zelf achter moet staan. Maar ook je vrouw en kinderen zijn een belangrijke schakel.'

We missen één man : zestien eigenzinnige verhalen van veteranen

Zestien verhalen uit gebieden met oorlog, spannning en geweld, Van Nederlands-Indië tot Afghanistan, overal ter wereld. De schrijvers hebben daar als Nederlandse militairen gediend en vertellen over hun ervaringen en emoties.

Oorlog in je hoofd: Centrum '45

In Centrum ’45 komen mensen met een trauma door vervolging, oorlog en geweld. ‘De angst verdwijnt niet, maar de herbeleving blijft weg.’

Het ruisen van de tjemara's

Autobiografisch getinte roman over een jeugd in Nederlands-Indië. (bibliotheek.nl)

'Wij wilden doorvechten tot het bittere einde' : De Ambonese verzetsstrijdster Coos Ayal vertelt over haar strijd tegen de Japanners in Nieuw-Guinea

Drie jaar lang vocht Coos Ayal met een Indisch-Molukse verzetsgroep in de jungle van Nieuw-Guinea. Toen de Japanners in april 1942 Nieuw-Guinea binnenvielen, woonde zij bij haar oom Nahuwae, een bestuursambtenaar. Ze vluchtte met haar oom en tante de jungle in. Zij sloten zich aan bij een groep guerrillastrijders van 62 man. Als enige vrouw overleefde zij met slechts 16 man deze barre strijd.

Juffrouw Dina... mijn moeder : 1923-2008

Wat ga je van die kinderen houden en aan ze wennen.....' Zeventien jaar en onder de hoede van Juffrouw Loots zorgde zij gedurende de hele oorlog voor ondergedoken joodse kinderen. Dat deed 'Juffrouw Dina .... mijn moeder' enthousiast, met veel liefde en vol overgave, misschien ook wel een beetje naïef. Zij genoot ervan. De kinderen liepen met haar weg. Na de oorlog bleef er van dat enthousiasme...

Niets hebben meegemaakt

Jack Courant was één van de eerste onderduikers. “Ik was toen 18 jaar” zo schrijft hij in een boekje dat hij enkele jaren geleden schreef voor zijn kinderen, “Nog weet ik niet wat mij zo vastbesloten deed zijn. Het was nog helemaal niet zo vanzelfsprekend om onder te duiken. Er bestond nog nauwelijks enige organisatie op dat gebied, Van deportatie op grote schaal was nog geen sprake en de...

Pagina's