'De trein stopt in Cosel. Dat was daar iets vreselijks. Hier hield het menselijke op. Wij, de mannen tot 50 jaar, moesten allemaal op onze hurken gaan zitten. Toen de trein was weggereden, werden wij als beesten op vrachtwagens geladen' , zo beschreef Abraham Spiero zijn aankomst op 17 oktober 1942 vanuit Westerbork op het goederenstation van Cosel.

In het 'jaar van het thuisfront' is in dit speciale Vetportret niet de veteraan aan het woord, maar is gekozen voor een vijftal portretten van degenen die thuis bleven. Aan het woord zijn drie partners, een zus, een 8-jarige dochter, en een 9-jarige, 14-jarige en 'n volwassen zoon. Allen hebben ze de uitzending of meerdere uitzendingen van hun partner, broer of vader op hun eigen manier meegemaakt. Hierin komt ook het tijdsbeeld van betreffende uitzending goed naar voren. Uitzendingen van Nederlands-Indië tot en met Mali en missies die daar tussen liggen.

Naar extreem uit de hand gelopen morele situaties, zoals de incidenten in de Abu Ghraib gevangenis in Irak, is relatief veel onderzoek gedaan. Dergelijke situaties zijn gelukkig een uitzondering. Vaak zijn het juist ‘kleine’ morele dilemma’s die een rol spelen in het dagelijks leven van militairen tijdens missies. Dit artikel is gebaseerd op het proefschrift van de auteur en geeft inzicht in de dagelijkse morele uitdagingen, bijvoorbeeld tijdens Task Force Uruzgan.

Het leven en verzetswerk van Snatager zijn onbekend bij de meeste mensen. Zijn daden weerleggen de overheersende mythe van joodse passiviteit tijdens de oorlog.