Onderzoeksjournalist Linda Polman publiceerde dit jaar Niemand wil ze hebben, een boek over het Europese vluchtelingenbeleid en trok daarbij onthutsende parallellen met de Tweede Wereldoorlog. Bij het schrijven putte zij uit een ingrijpende ervaring in een Rwandees vluchtelingenkamp. Voor Impact Magazine blikt ze daarop terug en vertelt hoe die traumatische gebeurtenis haar een betere journalist heeft gemaakt.

De schok: 12 mei 2010, negen uur ’s ochtends. Ik ben op mijn werk als mijn moeder belt. Ze is ongerust. Ze heeft beelden op televisie gezien van een gecrasht  vliegtuig in Libië en is bang dat het de vlucht van mijn broer en zijn gezin betreft.

In de familie van Hans Goedkoop werd het Indische verleden altijd met de mantel der liefde bedenkt. Tot hij onderzoek ging doen naar zijn opa, generaal-majoor in het KNIL tijdens de dekolonisatieoorlog. Hij stuitte daarbij op een persoonlijk dilemma: hoe ga je om met een opa die deel uitmaakt van een gewelddadig, onderdrukkend systeem? 

Eind oktober organiseerde ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum een symposium over moral injury, moreel trauma. Moreel trauma is een relatief nieuw begrip dat verwijst naar de morele nood die kan ontstaan wanneer professionals, in strijd met hun eigen normen en waarden, anderen schade berokkenen of niet kunnen ingrijpen wanneer anderen worden geschaad. Hoofdspreker bij het symposium was Nancy Sherman, hoogleraar filosofie aan de Georgetown Universiteit in Washington en auteur van onder andere Stoic Warriors, The Untold War en Afterwar – drie boeken over de morele aspecten van oorlogsvoering.