75 jaar geleden : Buchenwald, een concentratiekamp bevrijd door zijn gevangenen

Op 11 april 1945 komen Amerikaanse soldaten aan bij het concentratiekamp Buchenwald. Ze zijn verrast: de gevangenen hebben zelf al enkele uren de controle overgenomen en zijn zeer goed georganiseerd.
 

De gevangenen van Buchenwald hebben zich enkele uren voor de komst van de Amerikanen zelfstandig bevrijd. Het verzet in het kamp is al tijdens de oorlog zeer sterk. Aanvankelijk bestaat de gevangenenpopulatie vooral uit Duitsers, maar met de komst van Polen, Russen en Tsjecho-Slovaken in 1942 groeit de diversiteit.

 

 

Stichtingen bieden hulp aan onderduik-overlevers

Niet alleen Joden die de concentratiekampen overleefden hielden daar trauma’s aan over. Ook degenen die ondergedoken zaten liepen psychische schade op.

In Israël is daar lange tijd geen ruimte en aandacht voor geweest.
 

De stichtingen Elah (van oorsprong Nederlands) en Amcha bieden hulp.

Kleine momenten van groot leed : Marathonvoorstelling over de doorwerking van oorlog

Een driedelig theaterstuk over de impact van de Tweede Wereldoorlog hoeft niet zwaar of naargeestig te zijn, bewijst Judith Herzberg met haar Leedvermaak trilogie. Eric de Vroedt, regisseur en artistiek leider van Het Nationale Theater in Den Haag, vertelt hoe en waarom hij deze trilogie in het voorjaar van 2020 weer op het toneel zet.

Constant en in beweging. Vier jaar onderzoek : Wat hebben we geleerd over rituelen

Rituelen kom je overal tegen: van het uitwisselen van ringen op een trouwdag tot koekhappen op het schoolplein op Koningsdag. Ook de Dodenherdenking op 4 mei bestaat uit een reeks van rituelen die ieder jaar herhaald worden en uitdrukking geven aan de Nederlandse geschiedenis en identiteit. Na 75 jaar herdenken van de Tweede Wereldoorlog rijst steeds vaker de vraag: Hoe kunnen herdenkingsrituelen in de toekomst betekenisvol blijven?

 

Wil (86) werd als kind misbruikt door een geallieerde soldaat: ‘Dit heb ik nooit iemand verteld’

Ze zijn een vrijwel onzichtbare groep, de kinderen die in de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer werden van kindermisbruik. Erover praten was taboe.
Ook Wil Elbers (86) uit Beuningen hield meer dan zeventig jaar zijn mond over de geallieerde die hem nachtenlang doodsbang maakte.

Hij wil die stilte doorbreken. Dit is zijn verhaal.

Excuses voor slavernij en Holocaust. Kan dat?

Rutte maakt excuses aan Joodse nabestaanden, Amsterdam wil excuses maken voor de slavernij. Kan dat? Filosoof Paul van Tongeren bepleit te erkennen dat we deel uitmaken van gemeenschappen, of we willen of niet. 

Van Tongeren vindt de filosofie van nut, door vragen te stellen in een veld met enkel standpunten. Zoals; kunnen alleen daders excuses aan slachtoffers maken? Wat betekent het als excuses tot stand komen op basis van ­debat, wetenschappelijk onderzoek en politieke besluitvorming? Worden ze beperkt door mogelijke juridische effecten? Wat zijn excuses eigenlijk?

De smokkelkinderen: net op tijd gered en liefdevol opgevangen in Friesland

Honderden Joodse baby’s en peuters werden tijdens de oorlog naar Friesland gebracht, vaak door jonge studentes. De ‘smokkelbern’ (Fries voor smokkelkinderen) werden ze genoemd.

Ouderenpsychiater Manon Kleijweg : “Voor de mensen die ik spreek, voelt de oorlog als gisteren”

Dit jaar staat in het teken van 75 jaar vrijheid. Het is bijna 75 geleden dat de Tweede Wereldoorlog is beëindigd. Maar wil dat ook zeggen dat de oorlog werkelijk is afgelopen? Manon Kleijweg werkt als ouderenpsychiater en heeft in haar praktijk met mensen te maken die nog elke dag met een trauma van de oorlog leven. Dit heeft een impact op hun persoonlijkheid, hun dierbaren en hun leven.

“Tot op de dag van vandaag houd ik me bezig met de behandeling van psychisch leed van een oorlog die 75 jaar geleden ophield.”

Oorlogslevens

Oorlogslevens is het startpunt voor uw zoektocht naar personen tijdens de Tweede Wereldoorlog, op basis van beschikbare bronnen. Oorlogslevens.nl is permanent in ontwikkeling.

 

Het gaat om oorlogsbetrokkenen - nu alleen nog slachtoffers - die tijdens of na de oorlog zijn overleden. Denk daarbij aan gevangenen in (concentratie)kampen en gevangenissen, slachtoffers van bombardementen, tewerkgestelden, verzetsstrijders, militairen, Joodse, Sinti- en Roma-slachtoffers.

‘Opgeven? Wij? Nooit’ : Vrouwen in oorlog: De ongelijke strijd om grond in Colombia

Celia Umenza en Norka Ortiz vechten voor de rechten van de Nasa en de Wayuu, de inheemse volken in Colombia waartoe ze behoren. ‘Voor ons hoort de strijd er altijd bij.’

Pagina's