Hardnekkige erfenissen van de Tweede Wereldoorlog in Azië

Buiten Japan bestaat nog steeds het idee dat Japanners de gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog bij voorkeur onbesproken laten en bij de herdenking ervan vooral aandacht hebben voor het eigen slachtofferschap. Maar de manieren waarop Japanners de oorlog herdenken zijn net zo divers en veelzijdig als elders, zo zag Eveline Buchheim tijdens bezoeken aan Japan en in de samenwerking met Japanse onderzoekers. Zolang de Japanse overheid zich echter niet oprecht distantieert van de oorlogsgruwelen, blijft het beeld dat Japanners hun oorlogsverleden ontkennen bestaan.

Bij het thema : Een wéreldoorlog

In de bijna twee jaar dat Kamp Vught fungeerde als SS-concentratiekamp, zaten er ruim 32.000 mensen gevangen. Joden, verzetsstrijders, Jehova’s getuigen, gijzelaars en zogenoemde ‘asocialen’: het betrof gevangenen die om uiteenlopende redenen in Kamp Vught achter het prikkeldraad belandden. Voor veel bezoekers is de diversiteit van deze gevangenen een onbekend gegeven.

 

WO2 Herdenken : Informatie voor verzorgers over de impact van herdenken voor Indische en Molukse ouderen

Dodenherdenking op 4 mei en de Indiëherdenking op 15 augustus zijn bekende nationale herdenkingsdagen. Ook persoonlijke data kunnen in het teken staan van herdenking, zoals de dag waarop een geliefde werd weggevoerd. Herdenken van de Tweede Wereldoorlog is voor veel ouderen ingrijpend en emotioneel, maar tegelijk ook waardevol en belangrijk. In deze folder wordt informatie aangereikt voor zorgverleners over de betekenis van en gevoelens rondom herdenken voor Indische en Molukse ouderen.

 

 

WO2 Herdenken : Informatie voor zorgverleners over de impact van herdenken voor ouderen

Dodenherdenking op 4 mei, de Nationale Indië-herdenking op 15 augustus of de Internationale Holocaustherdenking op 27 januari zijn bekende herdenkingsdagen. Ook persoonlijke data kunnen in het teken staan van herdenking, zoals de dag waarop een geliefde werd weggevoerd. Herdenken is voor veel ouderen ingrijpend en emotioneel, maar tegelijk ook waardevol en belangrijk.

 

 

Visies op zelfdoding in de moderne tijd : Over Van wie is je leven? van Thomas Macho

In zijn pas verschenen boek noemt de Oostenrijkse cultuurwetenschapper Thomas Macho zelfdoding het leidmotief van de moderne tijd. Hoe onderbouwt hij deze stelling? Kunnen hulpverleners iets leren van Macho’s studie? Een cultuurhistorische beschouwing van het boek Van wie is je leven? Cultuurgeschiedenis van de zelfdoding.

 

Collectieve zelfdoding in Duitsland in 1945 : ‘Nergens zo extreem als in Demmin’

In april en mei 1945 vond een massale zelfdodingsgolf plaats onder tienduizenden Duitse burgers. Historicus Florian Huber (1967) schreef erover in Kind, beloof me dat je de kogel kiest. We spraken hem over deze gebeurtenissen en hoe daar in Duitsland mee wordt omgegaan: ‘Het duurde niet lang voor ik erachter kwam dat dit een reusachtig probleem was, waarover nooit is gesproken.’

Herdenking : Thuiskomen in een verweesd huis

Op zondag 22 augustus sprak Bart Nauta, onderzoeker bij ARQ en eindredacteur van Impact Magazine, op de eerste gezamenlijk herdenking van de Japanse Vrouwen- en Jongenskampen op Bronbeek. Lees zijn toespraak over de betekenis van het Indische oorlogsverleden hier terug.

 

 

Suïcide onder Canadese militairen was jarenlang taboe : Verhalen

Van de ongeveer 28.000 geallieerde militairen die op Nederlandse begraafplaatsen begraven zijn kwamen er naar schatting duizend om ná de Duitse capitulatie. Een klein deel van hen pleegde suïcide. Hun verhalen bleven lang onverteld.

 

Repareren aan en tussen generaties : intergenerationeel trauma

We dragen in families eigenschappen en kwaliteiten over, positief en negatief. Denk aan het generatie overstijgende schildertalent van de Toorops en de muzikaliteit van de familie Bach. Maar helaas worden er ook (gedrags)problemen van generatie op generatie overgedragen zoals alcoholisme, psychiatrische problemen, trauma en geweld. Dat betekent niet dat iedereen in de volgende generatie dit in zich draagt, integendeel.

 

De Molukse gijzelingen en het concentratiekampsyndroom

In de tweede helft van de vorige eeuw explodeerde het aantal mensen en groepen dat als gevolg van of na een als traumatiserend ervaren gebeurtenis voor psychiatrische hulpverlening in aanmerking kwam. Werd rond 1960 het aantal mensen dat aan het concentratiekampsyndroom leed op enkele duizenden geschat, dertig jaar later was dat aantal – nu onder de diagnose PTSS – gestegen tot enkele honderdduizenden. Een voorname oorzaak hiervan is het verschuiven van oorzaak naar symptoom als reden voor diagnosestelling.

Pagina's