Nooit meer zoiets verschrikkelijks als Auschwitz

Het Nederlands Auschwitz Comité heeft Abram de Swaan uitgenodigd te spreken. Hij krijgt bij deze gelegenheid de Annetje Fels-Kupferschmidt Onderscheiding uitgereikt. Annetje Fels-Kupfer-schmidt overleefde het vernietigingskamp Auschwitz en richtte tien jaar na de oorlog, samen met andere overlevenden van de kampen, het Nederlands Auschwitz Comité op met de doelstelling ‘Nooit meer Auschwitz’. Hier volgt een interview met Abram de Swaan ter introductie van zijn lezing.

Gedenkplaats Haaren: Een 'herinneringsplek' die niet alleen zelf, maar ook qua betekenis te weinig bekend is.

In 1835 gaf Koning Willem 1 toestemming voor de bouw van een grootseminarie u) in Haaren als huisvesting van de priesteropleiding in het Bisdom Den Bosch. In 1839 werd het gebouw in gebruik genomen. In de loop der tijd is veel verbouwd en bijgebouwd, de zijvleugels werden verlengd, er kwamen een bibliotheek en een klooster voor zusters. Zij hadden een verzorgende functie. De oorspronkelijke kapel werd in 1939 vervangen door een monumentale kapel. Bij de gebouwen lagen sportvelden en een grote tuin.

‘Uw mening, onze missie’: Het perspectief van veteranen en hun partners op zorg

‘Uw mening, onze missie'

Het perspectief van veteranen en hun partners op zorg

Genocidale samenlevingen: Uğur Ümit Üngör over het spel van vergeten

Genocidale samenlevingen

 

Ugur Ümit Üngör over het spel van vergeten

 

Dr. Ugur Ümit Üngör is een jonge gelauwerde Holocaust- en genocide wetenschapper en historicus. onlangs kreeg hij een prestigieuze ViDi-subsidie voor grensverleggend onderzoek naar de rol van paramilitaire organisaties bij massaal geweld. cogiscope interviewt Üngör over de (on)vergeten geheimen na genociden.

Achtergrond

Spreken over fout : hoe kinderen van collaborateurs het zwijgen verbraken, 1975-2000

De ‘kinderen van foute ouders’ werden decennia na de bevrijding nog buitengesloten, gestigmatiseerd en  mishandeld.

Hun vaak ernstige problematiek vertoonde zo veel overeenkomsten met die van andere oorlogsslachtoffers dat de vraag rees of zij daar niet ook toe zouden moeten worden gerekend. Was men in staat de kinderen ‘foute’ ouders de hulp te bieden die ze nodig hadden? Hoe werden zij langzamerhand opgenomen in het stelsel van psychische hulpverlening?

Concept toekomstvisie 4 en 5 mei, herdenken, vieren en herinneren

Het Nationaal Comité 4 en 5 mei geeft met name richting, vorm en inhoud aan wat de Tweede Wereldoorlog voor ons land heeft betekend. Met de 4e en 5e mei, met de wijze waarop we herdenken en vieren, geven we betekenis aan onze geschiedenis.
De wijze waarop wij dat doen is geen statisch gegeven. Tijd schrijdt voort, generaties volgen elkaar op, de samenstelling van de bevolking wijzigt, het denken verandert, symbolen, rituelen en woorden worden anders geladen en begrepen.

NIOD, Huis Doorn en Openluchtmuseum lanceren EersteWereldoorlog.nu

Tijdens het Openingsfestival van de Maand van de Geschiedenis is EersteWereldoorlog.nu gelanceerd. Dit digitale platform vormt de komende vier jaar het centrale punt in de honderdjarige herdenking van de Eerste Wereldoorlog in Nederland.
 

Abram Kardiner: pionier op het snijvlak van cultuur en trauma

De tweede bijdrage in deze serie over inspirerende pioniers richt zich op Abram Kardiner, een onorthodox psychiater en psychoanalyticus met een grondige kennis van de culturele antropologie. Vanuit een sterke betrokkenheid beschreef hij het proces van traumatisering aan de hand van ervaringen van veteranen uit de Eerste Wereldoorlog. Hij deed dit in het bekendste standaardwerk uit de eerste helft van de vorige eeuw: The traumatic neuroses of war, door de historicus Ben Shephard ‘de bijbel van de opkomende traumabeweging’ genoemd.1

Swastika's in Buenos Aires

Duitse nazi's en Joden leven in Argentinië zij aan zij. In die Heimat wordt de Tweede Wereldoorlog nog steeds in stukjes gebroken en verteerd, maar hoe is de verwerking van dit drama in Argentinië verlopen?

 

Een dochter van Joodse vluchtelingen en de zoon van een voormalige NSDAP-leider doen hun verhaal. Lees verder

Stichting Pelita volop actief voor de Indische en Molukse doelgroep: cultuursensitief en context specifiek kernwaarden in dienstverlening

Het olielampje dat in Indonesië de mensen hielp bij hun oriëntatie in de donkere nacht, de pelita, brandt nog onverminderd voor de organisatie waar het al vanaf de oprichting in 1947 een symbool voor is. Een van de lichtdragers is Harriet Ferdinandus, sinds 1999 directeur van Stichting Pelita. In april van dit jaar trok Stichting Pelita in bij Centrum ’45 in Oegstgeest en werd tegelijkertijd onderdeel van Arq Psychotrauma Expert Groep. Cogiscope ging bij Ferdinandus op bezoek om te polsen wat al deze veranderingen inhouden.

 

Pagina's