Groepscohesie en geweld : hoe militairen onderscheid maken tussen combattant en non-combattant

Legitiem geweld en onrechtmatig geweld zijn juridische categorieën die niet noodzakelijkerwijs overeenkomen met de opvattingen van militairen. Hoe kunnen militairen de wil ontwikkelen om hun opponent - iemand die ze totaal niet kennen - te doden? En hoe kunnen zij gelijkertijd in staat zijn de mensenrechten van een (krijgs-) gevangene te respecteren? Dit artikel probeert op basis van veldwerk deze vragen te beantwoorden. Daarbij komt de vorming van een militaire groepsidentiteit aan de orde, evenals de creatie van een 'wij', opvattingen over een 'zij' en over buitenstaanders.

Doden tijdens een militaire missie: een onderzoek

Dit artikel behandelt het proces van doden en onderzoekt de vraag welke rol schuldgevoelens hebben bij het verwerkingsproces. Hoe komt een militair ertoe om te doden? Welke barrières moet hij daarvoor overwinnen? Hoe verwerkt hij deze ervaring vervolgens? En welke rol spelen morele gevoelens daarbij?

De moeizame geschiedenis van de herinnering

Iedereen die wel eens getuige is geweest of betrokken is geweest bij een verkeersongeval weet hoe gecompliceerd het vervolgens voor de politie is om uit verschillende getuigenverslagen een consistent verhaal samen te stellen. Niet anders is het om bij het gebruik van ooggetuigen van de geschiedenis een samenhangend historisch verhaal op te tekenen. Ook veteranen blijken uiteenlopende herinneringen te hebben aan de zelfde gebeurtenis.

De groep heeft mij veel gegeven' : jarenlange band tussen leden gespreksgroep SPO in Diemen

Len de Vries-Knolle bezoekt al negen jaar de gespreksgroep van de Stichting Partners van Oorlogsgetroffenen (SPO) in Diemen. Haar verhaal, dat voor haar omgeving moeilijk te begrijpen is, kan ze in de groep kwijt en is herkenbaar voor de anderen. Haar man had een oorlogstrauma en zij en ook haar dochter ondervonden hier de gevolgen van.

De Japanse consul

Duizenden Joodse gezinnen zaten in de zomer van 1940 radeloos vast in Oost-Europa. Door het handelen van een Nederlandse en een Japanse diplomaat kwam een onverwacht veilig heenkomen in zicht: Japan

De kinderen die nog leven : AMCHA 25 jaar

In 2012 bestond AMCHA 25 jaar. AMCHA Nederland maakte van de gelegenheid gebruik om extra aandacht te vestigen op het bijzondere werk van AMCHA in Israël. Fotograaf Bert Nienhuis en journalist Arjeh Kalmann hebben ter plaatse een aantal cliënten/holocaust-overlevenden geportretteerd waarvan dit boekje het resultaat is.

De Februaristaking 25-26 februari 1941

In de ochtend van 25 februari 1941 legde de bevolking van Amsterdam het werk neer uit protest tegen een razzia op Joodse stadsgenoten. In dit artikel een interview met een drietal deelnemers aan deze Februaristaking. Aan de hand van de vragen: 'Hoe raakte u bij de staking betrokken?', 'Wat heeft u gedaan die dag?', en 'Zou u het weer doen?'.

Conferentie 'The lost childhoods of wartime'

Van 6 t/m 9 september 2011 werd in Reading, 40 km ten westen van Londen, een internationale con ferentie gehouden waaraan ongeveer 50 mensen uit 12 verschillende landen deelnamen. De rode draad was het thema: kinderen van de oorlog werd hun hun kindertijd of hun jeugd ontnomen door de belastende ervaringen die ze opdeden tijdens de oorlog. Daarnaast werd besproken hoe de kennis die opgedaan is door de ervaringen van de kinderen van de Tweede Wereldoorlog, kan worden aangewend om kindern in oorlogsgebieden van nu een betere ondersteuning te geven.

Burger in de frontlijn

Jacob Kloots was in mei 1940 werkzaam als conciërge van de Nationale Levensverzekeringen Bank in Rotterdam. Samen met zijn familie zat hij tussen de Duitsers in de enige voorpost die zij gedurende de hele strijd om de Maasbruggen bezetten. Zijn werkgever vroeg hem zijn ervaringen op schrift te stellen, waarvan in dit artikel de (tekstueel aangepaste) weergave.

Breekbare dagen : 4 en 5 mei door de jaren heen

Breekbare Dagen laat in woord en beeld zien hoe Nederland sinds 1945 zijn doden herdenkt en zijn bevrijding en vrijheid viert. En hoe nieuwe generaties nieuwe vormen vinden voor het uiten en beleven van oude en universele emoties. Deze geschiedenis wordt afgewisseld met de voordrachten die sinds 1922 door literaire auteurs op 4 mei in De Nieuwe Kerk te Amsterdam gehouden zijn.

Pagina's