Het zal je maar gebeuren, slachtoffer worden van seksueel of huiselijk geweld. Gekwetst worden in het meest persoonlijke en intieme, vaak door mensen die het dichtst bij je staan. Het gebeurt helaas vaker dan je denkt, en het overkomt vrouwen én mannen, jongens en meisjes. Het is een veelal traumatische ervaring met verstrekkende psychische en lichamelijke gevolgen. Niet alleen voor het slachtoffer zelf, maar ook voor partners, ouders of kinderen.

In dit Whitepaper leest u hoe belangrijk VeiligheidNL, Erasmus MC, AMC Psychiatrie, AMC SEH, Trauma Unit AMC, AMC Kinder- en Jeugdpsychiatrie en VU Klinische Psychologie het vinden om psychische letsellast nader te specificeren en kwantificeren. Door allereerst meer inzicht in de omvang van dit probleem te verwerven, kunnen vervolgens de psychische gevolgen van letsels – dus ook de kosten – gereduceerd worden met bewezen effectieve interventies. Een eerste aanzet is hiervoor gegeven door de expertmeeting die in 2013 door VeiligheidNL is georganiseerd.

Van de ruim drie miljoen Nederlanders die te maken krijgen met angststoornissen, durft een grote groep zelfs goede vrienden en familie niet in te lichten.

Nederlanders durven vaak niet over angststoornissen te praten. Zelfs goede vrienden en naaste familie inlichten is voor één op de drie mensen een brug te ver als zij kampen met angst of paniekaanvallen.

Dat blijkt uit onderzoek van Motivaction, in opdracht van Fonds Psychische Gezondheid. Eerder bleek al dat ruim drie miljoen Nederlanders minstens één keer in hun leven een angststoornis krijgen.

In deze In de Spreekkamer een gesprek met Sjaak de Gouw, directeur publieke gezondheid van GGD Hollands Midden. Hij was betrokken bij de organisatie van de opvang na het schietincident in Alphen aan den Rijn en evalueerde als commissielid de opvang en nazorg van ‘Alphen’ mee. Na rampen alleen psychosociale opvang bieden is vaak niet effectief, concludeert hij. Die zorg moet geïntegreerd worden met aandacht voor materiële en andere omstandigheden van slachtoffers.