Dit boek richt zich op de behandeling van ernstig getraumatiseerde mensen, zoals oorlogsgetroffenen, vluchtelingen en asielzoekers, veteranen, mensen met ernstige beroepsgerelateerde traumatisering (zoals brandweerpersoneel, politiepersoneel, treinpersoneel) en personen met problematiek ten gevolge van vroegkinderlijke traumatisering. Voor het eerst wordt de toepassing van concrete behandelmethoden voor complex trauma beschreven. De auteurs passen daarbij CGT-methodieken toe. Het driefasenmodel (stabilisatie, verwerking, integratie) dient als aanknopingspunt.

Sinds 2006 kent Nederland een landelijk expertisecentrum dat zich richt op de gevolgen van vroegkinderlijk, chronisch trauma: het LCVT. Het centrum ontwikkelt richtlijnen voor behandeling en diagnostiek, biedt scholing aan professionals en doet onderzoek. Zo hoopt men te bevorderen dat vroeg en chronisch getraumatiseerde cliënten, zowel kinderen als volwassenen, een passende behandeling aangeboden krijgen in de GGZ. Verslag van de eerste congresdag in Zwolle, 3 maart 2011.

Asta's ogen' is het verhaal van de eigen schoonfamilie van de auteur. Een Indo-familie die 'vanwege omstandigheden' - zo verklaarden de repatrianten vroeger hun aanwezigheid in het door hen zo aanbeden moederland - na de Tweede Wereldoorlog Indonesie voor Nederland verruilden. Asta is het vrouwelijke hoofd van de familie, van wie het de grootste zorg is om haar acht kinderen een toekomst te geven in Nederland. Het is ook het verhaal van de doorsnee Indo waarin als een rode draad het van-gemengd-bloed-zijn een belangrijke rol speelt.

Deze concrete leidraad voor hulpverleners omvat een resoluut oplossingsgerichte benadering voor situaties waarin ernstig misbruik van een kind wordt 'ontkend'. Iedere hulpverlener in de jeugdzorg kent het probleem van ontkenning bij ernstige aanwijzingen voor kindermishandeling of seksueel misbruik in gezinnen. De discussie over wie precies wat gedaan heeft, maakt plaats voor de vraag: hoe kunnen we voortaan zorgen dat de kinderen in het gezin veilig zijn.