Ongeveer één op de drie vrouwen en één op de twintig mannen is ooit slachtoffer geweest van seksueel geweld (variërend van ongewenste aanraking tot verkrachting). Het meemaken van seksueel geweld vormt een risico voor het ontstaan van een posttraumatische stressstoornis (PTSS) en seksuele problemen. PTSS kan effectief worden behandeld met cognitieve gedragstherapie en EMDR. Deskundigen lijken het eens te zijn dat voor de behandeling van seksuele problemen als gevolg van seksueel geweld een traumagerichte behandelaanpak eveneens de voorkeur heeft.

Kinderen die een nare gebeurtenis meemaken kunnen daardoor schade oplopen in hun ontwikkeling. In de afgelopen jaren is er meer bekend geworden over de schade (zie onder meer Felitti et al., 1998; Lamers-Winkelman, Willemen & Visser, 2011; Visser & Lamers-Winkelman, 2008; Visser, 2006). We weten steeds meer over posttraumatische stressstoornissen (PTSS) en over de gevolgen voor kinderen en jongeren die op jonge leeftijd getraumatiseerd zijn. kinderen en jongeren die verwaarloosd of mishandeld zijn door hun eigen ouders of opvoeders, kunnen getraumatiseerd raken.

Agressie en geweld tegen medewerkers met een publieke taak is erg ingrijpend voor het slachtoffer, familie en collega’s. Bovendien ondermijnt deze vorm van agressie het functioneren van de overheid. Daarom is het belangrijk dat gemeenten het onderwerp Veilige Publieke Taak (VPT) opnemen in hun integrale veiligheidsbeleid.
De afdeling Openbare Orde en Veiligheid (OOV) kan op vier verschillende manieren een rol spelen bij het oppakken van VPT binnen het integraal veiligheidsbeleid:
VPT opnemen in het integraal veiligheidsbeleid

There is substantial literature on the mental health consequences of large-scale population-level disasters. Spurred in part by the 1995 Oklahoma City bombings and the september 11, 2001 terrorist attacks, both in the USA, evidence about the mental health consequences of terrorist events has grown over the past two decades.

In this paper, the numbers of refugees travelling to the European Union are set in a global context. It is argued that the increasing restrictions placed on asylum seekers from the 1980s onwards in the UK and the associated culture of deterrence and prohibition have had the perverse effect of supporting the economic market for people smuggling.

Maandag 16 november 2015 is de GeweldWijzer gelanceerd.

Met de nieuwe GeweldWijzer staan alle geweld thema’s, bestaand én nieuw, gebundeld op één centrale plaats op de website van het CCV.

Hoe reageren mensen op een (bio)terroristische aanslag? De meeste kinderen en volwassenen die getroffen zijn door een (bio)terroristische aanslag ervaren gedurende enkele dagen of weken stressreacties. Dit zijn normale reacties op een abnormale situatie, bijvoorbeeld: angst, verdriet en rouw, woede, verontwaardiging, wrok, schuld, schaamte, hulpeloosheid en hopeloosheid.

Wanneer een terroristische aanslag plaatsvindt, heeft dit gevolgen voor kinderen. Kinderen kunnen zelf slachtoffer worden, of dierbaren verliezen. Wanneer zij niet direct bij de aanslag betrokken waren,
zien ze televisiebeelden van de aanslag, horen ze thuis, op school of op straat anderen over de aanslag praten.

 Ga zo veel mogelijk door met uw normale dagelijkse activiteiten. Dat geeft u het gevoel dat u
de baas bent over de situatie. Dit is ook belangrijk voor uw kinderen en de rust en regelmaat
binnen uw gezin.
 Kijk niet voortdurend naar de tv waar de beelden van de aanslag telkens herhaald worden. Dit
geldt ook voor uw kinderen.
 Zoek andere mensen op. Zonder u niet af. Praat met elkaar.
 Vraag de mensen om u heen om hulp als u dit nodig heeft.
 Stop uw gevoelens niet weg. Doe niet alsof er niets is gebeurd. Huilen mag.

Hoe reageren mensen op een terroristische aanslag? Na een terroristische aanslag kunt u verschillende lichamelijke en emotionele gevoelens hebben. Dit zijn meestal normale reacties op een abnormale gebeurtenis. Reacties die veel voorkomen zijn angst, somberheid, afschuw, zorgen over schade aan de gezondheid, verbijstering, in de war zijn, niets meer kunnen voelen, lichamelijke klachten en pijn. U kunt last hebben van nachtmerries of indringende gedachten en beelden. Jonge kinderen kunnen van slag zijn en zich niet lekker voelen.