In nog geen jaar tijd is het aantal bewoners waarvoor het COA onderdak en begeleiding moet regelen bijna verdubbeld. Dat betekent hands on. Daar zijn ze bij het COA goed in, weet Sjef Robroek, unitmanager beleidsafdeling uitvoeringsprocessen. Medewerkers werken op locatie samen onder soms moeilijke omstandigheden. Bij heftige incidenten kunnen ze een beroep doen op een psychologische achterwacht.

In 2007 publiceerde het ministerie van Justitie (toen nog zonder ‘Veiligheid’) het boek ‘Justitie over morgen. Scenario’s en strategieën voor 2015’. (Ministerie van Justitie, 2007) Het boek vermeldt vier mogelijke scenario’s voor 2015, mede gebaseerd op twee kernonzekerheden. Die kernonzekerheden hadden betrekking op twee centrale vragen. Ten eerste de vraag naar sociale veiligheid, de vraag of de offers die mensen zich willen getroosten om te voorkomen dat anderen hen leed of schade toebrengen zal toe- of afnemen.

Verdrinking is een zachte dood, minder spectaculair in beeld te brengen dan een bomexplosie, een aanslag of een massagraf. Jaarlijks verdrinken er wereldwijd 337.000 mensen, volgens officiële doodsoorzaken statistieken. Dit is een forse onderschatting. Het recent verschenen WHO Global Report on Drowning, Preventing a Leading Killer spreekt over de mogelijkheid dat meer dan 1,5 miljoen mensen jaarlijks verdrinken. Het feitelijke aantal is vooral zoveel hoger door de afwezige of onvolledige registratie van verdrinking.

Vreemdelingen, migranten, (echte) vluchtelingen, verdragsvluchtelingen, asielzoekers, ontheemden, Dublinclaimanten, (on)veilige landen: het is maar een onvolledige opsomming van de begrippen die in het actuele debat over het vreemdelingenvraagstuk te beluisteren zijn. opvallend is met welk gemak deze begrippen door elkaar worden gebruikt en misbruikt. Maar elk van deze begrippen heeft een nauwkeurig omschreven eigen betekenis. en daaraan zijn uiteenlopende juridische consequenties verbonden.

The field report is a personal account of introducing the practice of mindfulness to humanitarian professionals working in East Jerusalem and the West Bank to help them reduce stress and address issues of burnout. Mindfulness refers to the systematic cultivation of awareness that emerges through paying attention to the present moment, with compassion and open hearted curiosity. Through cultivating mindful awareness, we discover how to live in the present moment, rather than brooding about the past or worrying about the future.

Field researchers and practitioners in the area of post conflict mental health have moved away from an exclusive concern with trauma and damage to a resilience perspective. This new perspective focuses on how traumatised individuals and communities reconstruct their lives and institutions. This qualitative study examines resilience in post genocide Rwanda, with the aim of developing a model for understanding resilient processes in the country.

In war affected populations there is often severe disruption of societal cohesion. Additionally, grief and traumatisation, along with insufficient health services and a lack of security, give rise to an increase of mental health problems. Social capital is potentially a key resource to support post conflict recovery, and is increasingly considered not merely as a resource supporting economic and social development, but also an important influence on population health. However, linkages between social capital and mental health are complex.

The devastating effects of armed conflict on women's psychological and social wellbeing have been documented and studied in recent years, leading to the inclusion of psychosocial programmes as standard practice in humanitarian intervention with conflict affected women. However, they have rarely been asked to define and operationalise psychosocial wellbeing in their own voices and within their own context, and thus it has been difficult to determine the effectiveness of such programmes. This has left the evidence base for effectiveness thin.

The Inter-Agency Standing Committee (IASC) Guidelines on Mental Health and Psychosocial Support (IASC, 2007) promote the provision of basic needs and community/family supports as key approaches to improve the overall wellbeing of people affected by crises, including conflict. However, positive impacts and/or evidence base for these initiatives, seen through the lens of psychological theory and research, are limited.