Bruikbaarheid en beperking van het begrip 'moral injury' in de klinische praktijk

'Moral injury' of moreel trauma is een relatief nieuw begrip in het psychotraumaveld, dat refereert aan moreel lijden na het meemaken van potentieel moreel traumatische ervaringen. Het is een aantrekkelijk maar nog vaag omschreven concept dat klinisch steeds meer in zwang raakt en breed geïnterpreteerd wordt. Daardoor ontstaat het risico dat het concept verliest aan klinische bruikbaarheid. In dit artikel worden de drie centrale elementen van moreel trauma - morele overtuigingen, potentieel moreel traumatische ervaringen en morele klachten - besproken aan de hand van de literatuur. Deze elementen indachtig wordt gepleit voor een beperkte interpretatie van het begrip moreel trauma en wordt een aantal gevalsbeschrijvingen van vermeend moreel trauma langs de meetlat gelegd. Bij vermoeden van moreel trauma is de aanbeveling om zowel de moreel belastende gebeurtenissen als klachten te toetsen aan de bestaande werkdefinities en daarbij een zekere drempel van ernst te hanteren.