EMDR-behandeling bij getraumatiseerde asielzoekers- en vluchtenlingenkinderen

Achtergrond. Ruim honderdduizend vluchtelingen hebben de laatste jaren in Nederland bescherming gezocht. Nog eens ruim tienduizend wachten op een beslissing over hun asielverzoek. Ruim de helft van de vluchtelingen is jonger dan achttien jaar (VluchtelingenWerk Nederland, 2019). Een grote groep van deze vluchtelingen kampt met psychische klachten, met name klachten op het gebied van posttraumatische stressstoornis (PTSS), maar ook angst en depressieve klachten komen veel voor. Cijfers over prevalentie bij kinderen zijn schaars.

Ondersteuning aan medewerkers tijdens de coronacrisis : Informatie voor leidinggevenden

De effecten van de coronacrisis worden door iedereen gevoeld. De overheidsmaatregelen en adviezen hebben ingrijpende gevolgen op de werkvloer. Als leidinggevende probeert u grip op de situatie te houden. Wat kunt u zoal tegenkomen?

 

De coronacrisis doorkomen wanneer je PTSS hebt

De maatregelen die momenteel worden genomen in de strijd tegen het coronavirus – zoals social distancing, quarantaine en het thuis opvangen van kinderen - zijn voor veel mensen stressvol, maar zeker voor diegenen die lijden aan een posttraumatische stressstoornis (PTSS).

 

Omgaan met stressreacties tijdens isolatie of quarantaine : Informatie voor mensen die thuis in isolatie of quarantaine zitten vanwege het coronavirus

Mensen kunnen verschillende emoties en reacties ervaren als zij in isolatie geplaatst zijn. Zoals:

• Je zorgen maken, bijvoorbeeld over je eigen fysieke gesteldheid, mogelijke besmetting van anderen (gezinsleden), het werk, zaken die geregeld moeten worden.

• Je verbeelden dat het slechtste scenario (doemscenario) uit zal komen wat maakt dat je je angstig, bedroefd, vreemd, of rusteloos kunt voelen.

• Je schuldig voelen over je eigen gedrag of doen en laten, wat de infectie misschien kan hebben veroorzaakt bij jou (en anderen).

Omgaan met stressreacties tijdens sociale onthouding : Informatie voor mensen die thuis zitten vanwege het coronavirus

Mensen kunnen verschillende emoties en reacties ervaren vanwegede ingrijpende maatregelen die nu gelden in Nederland. Zoals:

Psychosociale gevolgen van isolatie en quarantaine : Informatie voor hulpverleners

Quarantaine is een voorzorgsmaatregel om verspreiding van een infectieziekte tegen te gaan. Een persoon die in quarantaine gaat is niet ziek, maar heeft contact gehad met een patiënt met een bewezen infectie of komt uit een gebied waar het virus wijdverspreid aanwezig is. We spreken van thuisquarantaine als iemand die niet ziek is thuis moet blijven totdat zeker is dat deze persoon niet besmettelijk is voor anderen. Deze periode duurt maximaal 2 weken in het geval van het nieuwe coronavirus. De beoordeling en monitoring wordt door de GGD gedaan.

Ondersteuning aan ouderen in coronatijd : Informatie voor hulpverleners

Ouderen kunnen heftige emoties ervaren wanneer zij in isolatie of quarantaine zitten. Dit betreft met name om ouderen die eenzaamheid ervaren of met psychische/cognitieve problemen, zoals dementie. Ze kunnen angstig zijn, boos, gestrest of geïrriteerd; ze kunnen zich terugtrekken of wantrouwend worden. Bied wanneer nodig emotionele ondersteuning via de eigen sociale kringen (familie, vrienden en buren) en via psychosociale hulpverleners. 

"In de behandelkamer zijn mensen vrij om zich te uiten' : Pionier Dr. Haitham Abdulrazak uit Irak

Dr. Haitham Adbulrazak  studeerde in 2006 af als psychiater aan de universiteit van Bagdad. Het was drie jaar nadat het Amerikaanse leger het land was binnengevallen, en op het hoogtepunt van de burgeroorlog die volgde. Sindsdien behandelde hij telkens weer nieurw slachtoffers van Iraks gewelddadige geschiedenis. Hij gebruikte hierbij als eerste wersterse behandelmethoden.

 

Werken aan wereldwijde mental gezondheid

Een betere wereld begint bij samenwerken. Met die centrale boodschap klonk op 22 januari het startsein van het World Health Organisation Collaborating Centre, in het kort WHOCC, verbonden aan de Vrije Universiteit. ‘Als er ooit een tijd was om kennis te bundelen en te profiteren van samenwerking op het gebied van wereldwijde geestelijke gezondheid, dan is het wel nu’, aldus directeur Marit Sijbrandij.

 

Column : Banaliteit van het goede?

Ik had meteen door dat hier iets unieks gebeurde. Snel viste ik mijn telefoon uit mijn zak. Enigszins beschaamd, want de locatie en setting waren ongepast om met je telefoon bezig te zijn. Maar ik wilde de zin noteren die nog woord voor woord na-ijlde in mijn hoofd: ‘Nu de laatste overlevenden nog onder ons zijn, bied ik namens de regering mijn excuses aan voor het overheidshandelen van toen.’ Daarna keek ik om me heen en probeerde de blikken van anderen te lezen. De verbazing was zichtbaar groot.

 

Pagina's