Het aantal ooggetuigen van de Tweede Wereldoorlog slinkt snel. Tegelijkertijd komen er steeds meer mogelijkheden om met ooggetuigenverhalen in contact te komen. Zo zijn er intussen vele tienduizenden interviews online beschikbaar. Sinds kort kennen we ook de zogenoemde Holocaust-hologrammen: opnamen van Holocaustoverlevenden die, dankzij 3D-opnameapparatuur en spraakherkenningstechnologie, live antwoord lijken te geven op vragen uit het publiek.

Waarom en hoe moeten we kinderen en jongeren lesgeven over de Holocaust? De bundel Holocaust Education: Contemporary challenges and controversies werpt hierover belangrijke vragen op. Hoewel deze niet allemaal bevredigend worden beantwoord, zet de bundel aan tot nadenken. Ook over de wijze waarop de Holocaust op Nederlandse scholen wordt behandeld.

Vlak voor de bevrijding van vernietigingskamp Auschwitz, maandag 75 jaar geleden, moesten tienduizend gevangenen het kamp verlaten van de Duitsers.

Max Rodrigues Garcia (toen 20, nu 95), een Joodse jongen uit Amsterdam, was een van hen.
‘Ik heb Auschwitz geroken met mijn neus, gehoord met mijn oren.’

De huidige coronacrisis zal nog wel een paar jaar duren en gevolgen houden voor de veiligheid.
Dat zei Marnix Eysink Smeets - lector Publiek Vertrouwen in Veiligheid - als gastspreker tijdens de online nieuwjaarsreceptie van ASIS Benelux en Vereniging Beveiligingsprofessionals Nederland.

We kunnen volgens hem veel leren van eerdere crises, omdat die een vergelijkbaar patroon hadden.