Toen ik de kans kreeg om te gaan promoveren op de kampgeschiedenis van Westerbork, greep ik die met beide handen aan. Niet dat ik al veel wist over Westerbork. Mijn kennis reikte niet veel verder dan het feit dat Nederlandse Joden vanuit deze plek waren gedeporteerd naar de vernietigingskampen in het oosten. Ik kon mijn onderzoek dus behoorlijk ‘blanco’ beginnen. Ik koos voor een insteek waarbij ik de persoonlijke beleving van de kampingezetenen centraal stelde door te onderzoeken wat zij over hun kampervaringen schreven in brieven, dagboeken en memoires.

Na een traumatische gebeurtenis kan het lichaam in een vecht- of vluchtstand blijven staan. Praten is dan vaak de standaard behandelmethode. Maar werkt dat wel? Volgens traumadeskundige Bessel van der Kolk is een lichaamsgerichte aanpak effectiever. ‘De geestelijke gezondheidszorg staat op een keerpunt.’

Uitgebreid artikel over de ontdekkingstocht van Van der Kolk naar het raadsel van psychische trauma’s en over de manier waarop een trauma het lichaam koloniseert.

In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, hebben Joden zich niet gedwee laten wegvoeren, maar hebben ze zich op tal van manieren tegen de nazipolitiek gekeerd: door onder te duiken, door de bureaucratie te ontregelen en door al vroeg actief deel te nemen aan uiteenlopende vormen van verzet. Waarom was daar lange tijd zo weinig over bekend? Een gesprek met historicus Ben Braber.

Hoe kun je Nederlanders met een Marokkaanse en Turkse achtergrond beter bij het herdenken en vieren op 4 en 5 mei betrekken? Op verzoek van het Nationaal Comité deed het Verwey-Jonker Instituut onderzoek naar het antwoord op die vraag. Conclusie: de betrokkenheid van de tweede en derde generatie Turkse en Marokkaanse Nederlanders bij 4 en 5 mei kan worden vergroot door het onderwijs over de Tweede Wereldoorlog en de activiteiten op 4 en 5 mei beter te laten aansluiten bij hun belevingswereld.