Background: Early traumatic experiences are thought to be causal factors in the development of trauma-related dissociative experiences, including depersonalization and derealization. The rubber hand illusion (RHI), a well-known paradigm that measures multi-sensorial integration of a rubber hand into one’s own body representation, has been used to investigate alterations in the experience of body ownership and of body representation. Critically, however, it has never been studied in individuals with trauma-related disorders.

Background: Responding to health crises overseas can be both rewarding and distressing for staff involved.
Objective: We interviewed UK staff involved in the 2014/15 Ebola response to identify experiences that positively or negatively affected them.
Method: We conducted qualitative telephone interviews with 30 Public Health England (PHE) staff and 21 non-governmental organisation (NGO) staff who had deployed to West Africa.

Stressful and traumatic events occurring during early childhood have been consistently associated with the development of psychiatric disorders later in life. This relationship may be mediated in part by epigenetic mechanisms, such as DNA methylation, which are influenced by the early-life environment. Epigenetic patterns can have lifelong effects on gene expression and on the functioning of biological processes relevant to stress reactivity and psychopathology.

Posttraumatic stress disorder (PTSD) is a chronic debilitating psychiatric disorder characterized by symptoms of re-experience, avoidance, and hyperarousal that can arise immediately or many years after exposure to a traumatic event and injury. Although extensive research has been done over the past 30 years, the etiology of PTSD remains largely unknown. Several neurobiological systems have been implicated in the pathophysiology and vulnerability for developing PTSD; however, first-line pharmacotherapies are limited.

In 2007 verscheen van de hand van Frank Kortmann, hoogleraar transculturele psychiatrie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, ‘Transculturele psychiatrie. Van praktijk naar theorie’, waarin hij binnen 156 pagina’s op basis van zijn omvangrijke klinische ervaring een theoretisch onderbouwd model presenteert ten behoeve van een optimale werkrelatie in de transculturele hulpverlening, met vooral aandacht voor het diagnostisch proces en de behandeling.

Over het belang van een goede afstemming tussen behandelaren en hulpvragers voor het
verloop van een behandeling bestaat veel consensus. Tot een goede afstemming komen is
niet altijd eenvoudig en vraagt de nodige aandacht. In deze bijdrage richt ik de focus op een

In dit artikel bespreken de auteurs de fase in het therapeutisch proces die de overgang vormt tussen de inventariserende (of diagnostische) fase en de behandelingsfase. Goede hulpverlening behoeft zowel een voldoende overlappende definitie over wat er allemaal speelt (diagnostiek) en nodig is (indicatie), als overeenstemming over wat er waar en door wie gedaan kan en moet worden. Belicht wordt hoe op een gerichte en hoopvolle manier tot afstemming te komen tussen hulpvrager en hulpverlener. In een korte historische schets krijgt het begrip gedeelde besluitvorming nadere betekenis.

De afstemmingsfase in psychotherapie is bedoeld om een vertrouwensrelatie op te bouwen, overeenstemming te krijgen over de doelen en de cliënt te stimuleren tot verandering. Weerstand speelt in deze fase bij uitstek een rol, en de therapeut moet daar adequaat mee omgaan. Motiverende gespreksvoering is een methodiek die daartoe systematisch cliëntgerichte en gedragsgerichte elementen combineert, door het ontlokken en verkennen van iemands redenen om te veranderen, in een sfeer van acceptatie en compassie.

The moral injury construct has been proposed to describe the suffering some veterans experience when they engage in acts during combat that violate their beliefs about their own goodness or the goodness of the world. These experiences are labeled transgressive acts to identify them as potentially traumatic experiences distinct from the fear-based traumas associated with posttraumatic stress disorder.

Background: Rates of completed suicide in the military have increased. Options are limited for acute relief of depression and suicidal ideation. Traditional treatments' effects take weeks to months. A novel, rapid, therapeutic target has emerged with the N-methyl-D-aspartate antagonist ketamine. Previous studies suggest that a single dose of intravenous (IV) ketamine rapidly alleviates depression and suicidality.