Annie : een joodse weduwe en haar zoon in de greep van bezetting en vervolging

Annie Wolff uit Rotterdam was van joodse afkomst en trouwde eind 1937 met de niet-joodse arts Daniël Johannes Otten. Toen zij, zwanger van haar eerste kind, in 1938 plotseling weduwe werd, diende de jodenvervolging zich sluipenderwijs aan en werd deze steeds nadrukkelijker, en eindigde met de dood van Annie in 1944 in Bergen-Belsen. Haar half-joodse toen vijfjarige zoontje Daniël werd niet vervolgd en bleef in Nederland achter. Daniël maakte voor dit boek een selectie uit de brieven die zijn moeder ontving en schreef tussen 1930 en 1944.

Agenten in de stress Reportage uit Uitzending Brandpunt 19 februari 2012

Vermoedelijk duizenden agenten in Nederland lijden aan PTSS, het posttraumatisch stress syndroom. Door traumatische ervaringen tijdens hun werk, zijn ze geestelijk niet meer in staat te functioneren. Maar anders dan bij militairen, waar PTSS een erkende beroepsziekte is, staan agenten vaak in de kou. Binnen politiekorpsen is er nauwelijks aandacht voor de gevolgen van de aandoening. Sven Kockelmann bericht over de eenzame strijd van getroffen agenten en hun gevecht voor erkenning.

Agnes van Minnen: 'Levenslang ptss? Dat kan ik niet accepteren'

Agnes van Minnen onderzoekt of mensen baat hebben bij het gebruik van D-cycloserine tijdens exposure therapie: een middel dat het leervermogen van patiënten versterkt en zo mogelijk kan helpen om nieuwe, positieve herinneringen op te bouwen.

Als de dienst er op zit

In 2010 is de richtlijn Psychosociale Ondersteuning Geüniformeerden ontwikkeld. Stichting Impact onderzocht hoe dit zich in de praktijk vertaalt door het raadplegen van beschikbare documentatie en het uitvoeren van en groot aantal interviews bij de verschillende organisaties. In aanvulling is tevens gekeken of en hoe oud-werknemers (postactieven) ondersteund worden.

Als een ramp de school treft : omgaan met calamiteiten in het onderwijs

Deze publicatie geeft informatie over schokkende gebeurtenissen en de wijze waarop de school kan reageren. Ze biedt een handreiking bij het samenstellen van een draaiboek. In hoofdstuk 2 wordt kort ingegaan op rampen en calamiteiten en worden de opeenvolgendefasen bij een ramp c.q. calamiteit beschreven. In hoofdstuk 3 wordt aandacht geschonken aan veiligheid en het pedagogisch klimaat op school, ook is er aandacht voor herstelrecht, de rol van het gezin en externe hulpverlening.

Herdenken : aandachtspunten bij het organiseren van een herdenking kort na schokkende gebeurtenissen, rampen en calamiteiten

Een drama heeft zich voltrokken. De crisisorganisatie is geactiveerd. Ontzetting en verdriet verspreidt zich over het land en al gauw klinkt de roep om een herdenking of maken mensen zich op voor een stille tocht. Op welke manier kan een gemeente hier het beste mee omgaan? In deze handreiking vindt u een overzicht van aandachtspunten bij de organisatie van een officiële herdenking na een schokkende gebeurtenis, calamiteit of ramp en veel praktische tips en handvatten. De tips zijn gebaseerd op ervaringen uit de praktijk.

'Nieuw-Guineaveteranen mogen trots zijn'

Wave Ireeuw liep vorige jaar op Veteranendag op defilé mee met een groep Nieuw-Guinea veteranen. De jonge veteraan van Papoea-afkomst deed dat in het uniform van het Papoea Vrijwilligers Korps (PVK). "Ik wil de Nieuw-Guineagangers laten zien, ook namens mijn volk, dat wij dankbaar zijn voor wat zij voor ons gedaan hebben."

Vijf dagen patrouilleren in de groene hel : Checkpoint-redacteur Dick Schaap ging als journalist naar Nieuw-Guinea

De terugkeer van een groep mariniers en Papoea-vrijwilligers in Sisir is mij van alle ontmoetingen als journalist met de militairen op Nieuw-Guinea in juni 1962 het meest bijgebleven. Doodop strompelden ze Sisir binnen. de kleine kampong van vijf bamboehuisjes aan de frontlijn bij Kaimana was ineens vol leven. In de jungle hadden zij het dagboek van een Indonesische commandant gevonden.

Gebombardeerd door eigen Neptune: ‘We hadden nauwelijks geoefend met luchtsteun’

Teminabuan…, het klinkt als een tropisch paradijs: witte zandstranden en een azuurblauwe zee. Op de ochtend van 23 mei 1962 was Teminabuan echter helemaal geen tropisch paradijs. Die ochtend vormde het plaatsje op Nieuw-Guinea het decor van een tragisch friendly firedrama – inclusief slachtoffers. Checkpoint sprak met ooggetuigen.

Nieuw-Guinea in een notendop

Toen eind 1949 Nederlands-Indië ophield te bestaan en Indonesië werd, bleef Nieuw-Guinea buiten de soevereiniteitsoverdracht. In de jaren daarop werd het gebied het toneel van infiltraties en schermutselingen en half 1962 bijna van een complete oorlog die er uiteindelijk mede in resulteerde dat Nederland onder internationale druk ook zijn laatste bezit in de Oost moest opgeven.

Pagina's