Rampen en calamiteiten zijn per definitie gebeurtenissen die acuut en onverwacht grote groepen mensen treffen. Afhankelijk van de aard, omvang en dynamiek na afloop, heeft een deel van de getroffenen voor korte of langere tijd te kampen met ernstige gezondheidsklachten. Voor de zorg aan de getroffenen, zowel voor het beleid als de praktische invulling ervan, is inzicht in omvang van de gezondheidsproblematiek van groot belang. Gezondheidsonderzoek na rampen en calamiteiten kan deze relevante informatie verschaffen.

Schrijver Adriaan van Dis heeft ons in zijn werk royaal en indringend kennis laten maken met de oorlog van zijn ouders en zijn oudere zussen. Hij schreef onder meer de novelle Nathan Sid en de romans indische Duinen en Familieziek, waarin, zo zegt hij, ‘de tweede generatieproblematiek op vrolijke en bittere wijze aan de orde komt’. in zijn voordracht bij de herdenking van de capitulatie van japan op 15 augustus van dit jaar putte hij opnieuw uit de vele verhalen in zijn hoofd over Indië. Om de herinnering aan die oorlog levend te houden.

In mei van dit jaar organiseerde Cogis een mini-symposium onder de titel ‘Is slachtofferschap besmettelijk?’

Ter beantwoording van de vraag in hoeverre behandelaars van complexe traumaproblematiek ‘besmet’ - en dus getraumatiseerd - zouden raken door blootstelling aan ‘traumatisch materiaal’, werd vooral ingegaan op de emotionele en psychische belasting van dit werk en op welke manieren die belasting in de hand te houden is.

Onlangs is er veel te doen geweest over de Armeense genocide van negentig jaar en langer geleden. Het CDA en de PvdA haalden kandidaten van de kieslijsten voor de Tweede Kamer omdat zij die genocide niet wilden erkennen, daar werden Turkse Nederlanders boos over, en vervolgens kwamen er van allerlei kanten verklaringen terwijl anderen juist nadrukkelijk weigerden iets te verklaren. De redactie verzocht Ton Zwaan, expert op dit terrein, zijn licht over de beroering te laten schijnen.