De oorlog van opa en oma : Hoe veranderen de begrippen ‘goed’ en ‘fout’ door de tijd heen?

‘Wie kan er straks lezen hoe fout mijn opa was?’ – een vraag die steeds weer terugkomt in de recente discussie over de digitale ontsluiting van het centraal archief van de bijzondere rechtspleging (CABR). Je identificeren met opa en verder voorgeslacht is kennelijk risicovol. ‘Fout’, dat is de allerkortste versie van de dominante norm die in 1945 gold bij de afrekening met de interne vijanden onder de Duitse bezetting. Ook nu nog blijkt de sterke wil tot weten samen te gaan met een zekere angst voor kennis over het oorlogsverleden.

Oorlog verbeeld : De schijn van feitelijkheid

AI-gegenereerde beelden van Anne Frank duiken steed vaker op. Kees Ribbens duidt deze praktijk. 

Interview : “Kunst kan net een andere snaar raken”

Wat is de rol van beeldende kunst in Nederlandse oorlogsmusea? Met deze vraag stapte redacteur Pepijn de Koning naar Anke van de Laan, directeur van het Nationaal Monument Oranjehotel. 

Kijken naar de oorlog : films tussen feit en fictie in het onderwijs

Docenten gebruiken films over de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust vaak als lesmateriaal. Welke haken en ogen zitten er aan deze praktijk? Marc van Berkel beantwoordt deze vraag. 

Column : “Wanneer in de Middeleeuwen hadden ze nou eigenlijk precies draken?”

Kan je als docent je voordeel doen met de impact van historische fictie? De dilemma's voor geschiedenisleraar Boike Teunissen. 

Spelen met het verleden : fictie en authenticiteit in historical re-enactment

Historicus Lise Zurné analyseert hoe re-enactors omgaan met (controversiële) geschiedenissen. Het spelelement in historical re-enactment biedt ruimte om te experimenteren met het verlden, zo betoogt ze. 

Interview : "Er is lang genoeg weggekeken en gezwegen."

Belgische historicus en politicus Björn Rzoska schrijft in zijn werk Gedeelde Grond over collaboratie in het oorlogsverleden van zijn familie. Historica Denise Schreuder spreekt hem hierover. 

 

Bij het thema : Tussen feit en fictie – reflectie op een spanningsveld

Kees Ribbens bespreekt de spanningen tussen feit en fictie. Gebruik van fictie kan interesse en betrokkenheid stimuleren, maar vraagt daarnaast om aandachtige reflectie, zo betoogt hij. 

Gezinnen in de spelkamer

Ze zit met haar twee kinderen in het speelkeukentje in de hoek van de spelkamer. Pizza, taart, hamburgers, broccoli, ze krijgt het allemaal voorgeschoteld door haar dochter. Af en toe komt er een voorzichtige glimlach op haar gezicht, maar verder geeft ze weinig reactie. Haar blik gaat afwisselend van de grond naar haar dochter. Of soms naar haar zoon, die zijn eigen gang gaat in een hoekje van het keukentje. Ze zit met haar rug naar de andere gezinnen toe. Het enthousiasme en vrolijke geklets van haar dochter vormt een groot contrast met het ongemak van moeder. Een te groot contrast?

Pagina's