Beelden van vluchtelingen en getroffenen

door terreur hebben de media in de afgelopen

maanden in ongekende mate gedomineerd.

Steeds worden wij geconfronteerd

met een complex krachtenspel waarin verschillende

grote groepen te onderscheiden

zijn. Bijvoorbeeld de strijdende partijen in

Syrië (het leger van Assad, verenigde oppositiepartijen,

IS, Jabhat al-Nusra, Koerden

en de gewapende inmenging van Turkije,

Rusland, de VS en een aantal andere westerse

landen), de mensensmokkelaars, de

Integratie | De twee tekeningen van Filemon Mehsoen spreken boekdelen. Links zijn huis in Eritrea. Volop ruimte eromheen. Een poes en een kip voor het huis. Rechts het appartementenblok in de Alphense oude-ambachtenbuurt, waar hij op de eerste etage woont. Met de postbus beneden, de trappen en de balkons. ,,Ik mis de kat," zegt de 23-jarige vluchteling.

Je weet vooraf niet wat je allemaal moet betalen. Dan komen aan het eind van de maand de rekeningen
-Filemon Mehsoen 

In 2007 verscheen van de hand van Frank Kortmann, hoogleraar transculturele psychiatrie aan de Radboud Universiteit Nijmegen, ‘Transculturele psychiatrie. Van praktijk naar theorie’, waarin hij binnen 156 pagina’s op basis van zijn omvangrijke klinische ervaring een theoretisch onderbouwd model presenteert ten behoeve van een optimale werkrelatie in de transculturele hulpverlening, met vooral aandacht voor het diagnostisch proces en de behandeling.

In de Basis GGZ (BGGZ) worden knelpunten ervaren in de behandeling van Turkse en Marokkaanse cliënten, de grootste groep cliënten met een niet-westerse achtergrond. Redenen hiervoor zijn onder andere beperkte geletterdheid, andere (dan Westerse) ziektepercepties en een tekort aan gezondheidskennis en -vaardigheden.