Een bocht in de weg... en plotseling zie ik het huis voor mij liggen waar ik gearresteerd ben en waar nu de ruiten uit zijn geschoten. Iemand is bezig iets erin schoon te maken en mijn dochtertje, dat me herkend heeft, springt me, dwars door een kapotte ruit heen, tegemoet. Ontroerd en scheldend op mezelf voel ik dat ik een wrak ben.

In het Centraal Militair Hospitaal ziet men veel problemen rond daderschap bij veteranen. Er is ruimschoots behandelervaring, maar Defensie voert ook een preventief beleid: de risico’s van over de schreef gaan worden vóór de uitzending besproken.

Voor de militair of veteraan is erkenning voor zijn werk van groot belang. Kennis hebben van wat militairen hebben meegemaakt en je invoegen in zijn denkpatroon, zijn onontbeerlijk voor het vertrouwen in een werkrelatie.

Iedere dader-slachtoffer van seksueel geweld behoeft een eigen behandelingsstrategie: het is de kunst en kunde van de therapeut om vast te stellen of als eerste het slachtoffer -dan wel het daderschap moet worden aangepakt. Ruud Bullens heeft liever geen daders die gemotiveerd aan een behandeling beginnen, nee, de therapeut moet gemotiveerd zijn en in staat om tegelijkertijd de persoon van de dader intact te laten en hem met zijn gedrag te confronteren. Zowel voor daders als slachtoffers geldt: haal ze uit hun rol, om nieuwe slachtoffers te voorkomen.

De zaal puilde uit, de organisatoren van Stichting Cogis waren verrast door de hoeveelheid aanmeldingen voor deze studiedag. Daderschap en dader-problematiek zijn kennelijk hot in hulpverlenerskringen. Hoe zou dit zo komen? Is het een reactie op het maatschappelijk debat met een steeds duidelijker vraag naar strenge bejegening van daders en hulp voor slachtoffers? Kennelijk bestaat er behoefte aan een standpuntbepaling in deze kwestie vanuit het gezichtspunt van de geestelijke gezondheidszorg.