De actuele opgave van de psychosociale hulpverlening door het maatschappelijk werk is complex. Nieuwe doelgroepen, nieuwe werkvormen en nieuwe maatschappelijke opdrachten bepalen de inhoud en manier van werken. Het blijken de zogenaamde Common Factors te zijn die maken dat de hulpverlening helpt, de belangrijkste ervan, de cliënt, de hulpverlener en hun relatie worden besproken. Het gaat daarbij om empowerment van zowel de hulpverlener als de cliënt. Na een analyse beschrijft het boek de diverse fasen van de hulpverlening.

Asta's ogen' is het verhaal van de eigen schoonfamilie van de auteur. Een Indo-familie die 'vanwege omstandigheden' - zo verklaarden de repatrianten vroeger hun aanwezigheid in het door hen zo aanbeden moederland - na de Tweede Wereldoorlog Indonesie voor Nederland verruilden. Asta is het vrouwelijke hoofd van de familie, van wie het de grootste zorg is om haar acht kinderen een toekomst te geven in Nederland. Het is ook het verhaal van de doorsnee Indo waarin als een rode draad het van-gemengd-bloed-zijn een belangrijke rol speelt.

Deze concrete leidraad voor hulpverleners omvat een resoluut oplossingsgerichte benadering voor situaties waarin ernstig misbruik van een kind wordt 'ontkend'. Iedere hulpverlener in de jeugdzorg kent het probleem van ontkenning bij ernstige aanwijzingen voor kindermishandeling of seksueel misbruik in gezinnen. De discussie over wie precies wat gedaan heeft, maakt plaats voor de vraag: hoe kunnen we voortaan zorgen dat de kinderen in het gezin veilig zijn.

In vier hoofdstukken worden agressie, de invloeden daarop en hoe ermee om te gaan als hulpverlener uiteengezet. Er wordt gebruik gemaakt van casuistiek en schematische modellen. De auteur onderscheidt vijf fasen die een oudere met een gedragscrisis doorloopt. Iedere fase vraagt een specifieke manier van begeleiding.