Column : Steeds weer hetzelfde liedje

Bij de paasbrunch waren kosten noch moeite gespaard; de hele tafel stond vol lekkere hapjes. Mijn oma was in een goed humeur. Ze was geheel gevaccineerd en de thuiszorg had eindelijk haar hoorapparaten bij haar ingedaan. Plotseling kon ze alle gesprekken volgen.

 

‘Slachtofferschap was juist iets waar ik troost in vond’

Hoe werkt slachtofferschap van een genocide door in de volgende generaties? Schrijver Maurits de Bruijn en acteur Ara Halici, de een met een Joodse en de ander met een Armeense achtergrond, staan in dit dubbelinterview stil bij die vraag.

‘Mijn dochter moet weten waarom de Molukkers in Nederland zijn’

Programmamaker Nira Kakerissa is zwanger van haar eerste kind.

Het is de aanleiding om eindelijk eens het familieverhaal van haar Molukse grootouders uit te zoeken. Het resultaat was de driedelige serie Verleden Tijd die dit voorjaar te zien was op televisie.

Over drie generaties Tweede Wereldoorlog getroffenen : ‘Jullie zijn niet voor niks door die hel gegaan’

Sommige mensen leven nog dagelijks met de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog.

Dit geldt met name voor de eerste generatie, zij die de Tweede Wereldoorlog als kind of (jong)volwassene hebben meegemaakt. Deze generatie, die ons de komende jaren zal ontvallen, geeft hun oorlogsverleden aan volgende generaties door. Maar wat geven ze dan door? En op welke manier?

Hedendaagse dilemma’s in de context van de oorlog

Hoe betrek je jongeren bij de geschiedenis en herinnering van de Tweede Wereldoorlog? Hoe maak je hen bewust van de maatschappelijke implicaties van vervolging, uitsluiting en discriminatie, maar ook van de impact van hun eigen keuzes en gedrag? Willemien Meershoek, directeur van Nationaal Monument Kamp Amersfoort, vertelt over het vernieuwde Herinneringscentrum.
 

De vragen die onbeantwoord bleven

In 2020 publiceerde Anne van den Dool haar tweede roman Vluchthaven.

Laurie Slegtenhorst spreekt met haar over haar boek, familiegeschiedenis en de Nederlandse herdenkingscultuur van de Tweede Wereldoorlog.

Column : Goede cijfers om hun ouders blij te maken

Drie jaar geleden heb ik samen met mijn collega Gea en toenmalige collega Aram de psychische zorg voor de bewoners van het AZC Katwijk overgenomen van GGZ Rivierduinen. In mijn loopbaan heb ik op veel verschillende AZC’s gewerkt, of op andere plekken met patiënten met een niet-westerse achtergrond, zoals ik. Mijn carrière in verpleegkunde begon, nadat ik afstudeerde aan de Hogeschool van Amsterdam, met het opzetten van een Post de Santé in Diatock, mijn geboortedorp in het zuiden van Senegal.

De collectieve herinnering aan Anton de Kom : Tussen twee verhalen

Begin dit jaar maakte de Nederlandse regering een ‘ruiterlijk gebaar’ om recht te doen aan de nagedachtenis van Anton de Kom (1898-1945). Door deze en andere ontwikkelingen is de bekendheid van de Surinaamse antikoloniale schrijver en verzetsheld anno 2021 tot grote hoogte gestegen. Hoe heeft de collectieve herinnering aan De Kom zich de afgelopen jaren ontwikkeld? En welke rol spelen de Tweede Wereldoorlog en het slavernijverleden daar in?

 

 

Het persoonlijke verhaal keert terug naar de behandelkamer van de psych

Wie in de ggz belandt, krijgt een kant-en-klaar verhaal over zijn lijden: de DSM-classificatie.
Maar het persoonlijke verhaal van de patiënt is minstens zo belangrijk als de diagnose, vindt een groeiende groep behandelaars.

Column : Drie kleine stukjes vergeeld papier

Heeft u nooit eens gedacht: kon ik de tijd maar bevriezen? Er zijn van die momenten die je voor eeuwig wilt laten duren. Maar er zijn andere momenten die je met de kennis van achteraf zou willen voorkomen. Momenten waarop je zou willen schreeuwen naar de mensen die je ziet: ‘Maak dat je wegkomt, trap er niet in!’

Pagina's