Op 24 april 1915 werden in Constantinopel 250 Armeense intellectuelen opgepakt. De meesten werden vermoord. Het was het begin van de massamoorden die in 1915-1916 meer dan een miljoen Armeniërs het leven kostten. Wat leert honderd jaar onderzoek ons over de gebeurtenissen? Dat ze meteen al als volkerenmoord werden erkend en tot de eerste grote internationale solidariteitsacties leidden. Maar ook: hoe hardnekkig de politiek gemotiveerde ontkenning door de achtereenvolgende Turkse machthebbers is.

Socioloog Abram de Zwaan maakt in het boek Compartiment van vernietiging korte metten met de populaire bewering dat als de omstandigheden er naar zijn, in iedereen een massamoordenaar schuilt. Ook historicus en journalist Maud van de Reijt ziet hoe simplistisch er vaak wordt gekeken naar daders van massamoorden. Beeldvorming overvleugelt maar al te gemakkelijk de werkelijkheid.

Aanleiding voor het schrijven van deze handreiking was de vraag van het Nationaal Comité 4 en 5 mei een praktisch advies te schrijven over de inzet en het gebruik van sociale media in het werkveld herdenken, vieren en herinneren. U treft in deze handreiking een beschrijving van de belangrijkste kenmerken van sociale media en veel praktische toepassingen van sociale media in het werkveld, die u kunnen inspireren bij het effectief bereiken van uw doelgroepen.

Inleiding
'Dat nooit meer' is het credo dat vaak wordt gebruikt als het gaat om de boodschap die
geleerd zou moeten worden uit de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Het idee dat
uit dit verleden lessen kunnen worden getrokken die relevant zijn voor het heden, geldt
haast als een vanzelfsprekendheid. In tegenstelling tot andere historische onderwerpen,
wordt de Tweede Wereldoorlog regelmatig verpakt in een les die, vaak aan de hand van
emotionele verhalen, geacht wordt te gelden als een waarschuwing voor het heden en voor