Veel tijd om bang te zijn had Henk van Straten niet toen in mei 1940 de oorlog uitbrak. Als sergeant bij de infanterie werd hij onmiddellijk ingezet om met zijn mannen bruggen op te blazen. Na de capitulatie werd hij uiteindelijk krijgsgevangene en maakte zware bombardementen in Berlijn mee. Van Straten overleefde de oorlog en kan er nu op hoge leeftijd nog van getuigen als veteraan voor de klas.

Nog in 2010 presteerde een Amerikaanse oud-generaal het om de dramatische gebeurtenissen rond de val van Srebrenica te wijten aan de homoseksualiteit in de gelederen van de Nederlandse krijgsmacht. Het laat zien dat de combinatie homoseksualiteit en het Nederlandse leger niet voor iedereen en al helemaal niet te allen tijde vanzelfsprekend is geweest. Een blik in de geschiedenis.

Met een nieuwe, veelbelovende therapie komen militairen en politieagenten hun trauma onder ogen. Op een speciale loopband stappen ze het gevaar tegemoet. 'Wat zie je?' 'Een landmijn.' 'Wat voel je?' 'Paniek.' De foto komt van Google, maar hij kent hem. Ze hebben hem samen uitgezocht. Toch kan hij er niet naartoe lopen. Steeds als de loopband zijn gespierde lijf naar het beeld van de landmijn sleept weigeren zijn voeten even dienst. Elke keer breekt hij, maar loopt hij ondanks zijn emotie toch door.

'Ik, en met mij denk ik veel kinderen van foute ouders, heb het gevoel aan alle kanten te zijn gepakt. De thuissituatie was voorgoed verstoord, ik moest opgroeien onder armelijke omstandigheden, en toen werd ik ook nog eens met de nek aangekeken door de maatschappij' (Kromhout, 2004: 212). Aan het woord is Eva, anderhalf jaar oud bij de bevrijding in 1945, die de gevolgen van de ‘foute’ keuzes van haar ouders tijdens de Tweede Wereldoorlog aan den lijve ondervond.