Oorlogsgetroffenenwetten : zorgwetten

Als u of iemand in uw familie blijvende geestelijke of lichamelijke gezondheidsklachten heeft die terug te voeren zijn op ervaringen in Nederlands-Indië tussen 1941 en 1954, bestaat er de mogelijkheid om aanspraak te maken op erkenning als oorlogsslachtoffer en toekenning van uitkeringen en voorzieningen in het kader van oorlogsgetroffenenwetgeving. Hiervoor gaat u in gesprek met een rapporteur van Stichting Pelita; de uitkeringen worden toegekend door de Sociale Verzekeringsbank (SVB), afdeling Verzetsdeelnemers en Oorlogsgetroffenen (V&O) in Leiden.

Erg bang voor de oorlog : Oude oorlogsherinneringen kunnen de angst vergroten

Iedere dag zien we beelden van de oorlog in Oekraïne. Menigeen zal bezorgd of angstig zijn. Maar sommige mensen zijn zo bang, dat ze of de hele dag piekeren of niet meer kunnen slapen. Dat kan komen door oude oorlogsherinneringen uit de Tweede Wereldoorlog.

Psychiater Patricia Dashorst geeft 7 adviezen voor mensen die erg veel last hebben van angst.

 

 

De eerste tekenen van ‘morele verwonding’ zijn al zichtbaar bij Russische soldaten. ‘Het zijn soms ook mensen die het maar overkomt’

De militairen die nu in Oekraïne vechten, lopen groot risico ‘moreel verwond’ uit de oorlog te komen, zegt antropologe Tine Molendijk. De eerste tekenen zijn volgens haar al zichtbaar, zowel bij de Russische als ook bij de Oekraïense soldaten

De oorlog dichtbij : Bloemen op het graf van mijn opa

Ter gelegenheid van de Nationale Indië Herdenking op 15 augustus 2021 organiseerde Stichting Pelita een verhalenwedstrijd met als thema De oorlog dichtbij. De verhalen van de vijf winnaars werden gepubliceerd in Pelita Nieuws van augustus 2021. Twee verhalen zijn hier opgenomen, de andere drie verschenen in Impact Magazine 2021 nr 4.

 

Bloemen op het graf van mijn opa

Diepe sporen van kolonialisme in Namibië

Tijdens de genocide in Namibië roofde de Duitse bezetter menselijke resten van Hereroen Namaslachtoffers. Ruim een eeuw later werden de eerste schedels gerepatrieerd. Het symboliseerde het onrecht, vertellen historici Leonor Faber-Jonker en Martha Akawa. ‘Het was een emotioneel moment voor héél Afrika.’

Column : Mijn eigen ongemak verdragen

Met betraande ogen knielt ze letterlijk voor mijn voeten neer. Ik zit op mijn stoel. We hebben net exposure gedaan op de situatie waarbij haar enige zoon vermoord werd. Vermoord omdat zij zich niet overgaf aan de wil van geldbeluste vrouwenhandelaars. Sommige mensen maken vanaf de dag dat ze geboren worden keer op keer onmenselijke en ondragelijke ellende mee. Deze vrouw is één van hen. Even leek het alsof haar leven in West-Afrika alsnog een goede wending zou nemen. Een relatie met een liefdevolle man werd bekroond met de geboorte van meerdere kinderen.

’Alsof er een heerlijke, fijne, goede oorlog bestaat!’

Al enige jaren houdt documentair fotograaf Suzanne Liem zich bezig met projecten rondom de erfenis van Nederlands-Indië, de onafhankelijkheidsoorlog en de dekolonisatieperiode. Met haar werk  probeert ze mensen zodanig te raken dan zij zich meer in het verleden gaan verdiepen. Wat is Liem in haar ontmoetingen opgevallen? Welke gesprekken staan haar het meeste bij?

Column : Alles oké

Op weg naar huis via de A2 moest ik huilen, ik weet niet meer waarom. Het had iets te maken met zaken in het leven die anders waren gelopen dan gehoopt. Terwijl de tranen over mijn wangen liepen zag ik in mijn linker buitenspiegel een auto naderen met blauw-rode strepen. Toen de auto parallel aan mij reed, twee of drie banen verderop, keek ik door mijn zijraam en zag dat ik het juist had. Het was een politieauto.

'Het niet gekend zijn heeft hen diep gekrenkt'

De destijds aan ARQ Centrum’45 verbonden therapeut Dirk Wepster werkte tientallen jaren met mensen uit voormalig Nederlands-Indië. Zij hebben de dekolonisatieperiode aan den lijve ondervonden en moesten zien te leven met hun traumatische herinneringen daaraan. Welke ervaringen deed Webster op tijdens de behandelingen van deze groep? Wat staat hem bij en wat merkte hij van de koloniale erfenis?

Het verzet van 'de meisjes'

Als historicus en bioscoopmedewerker stortte Anna Boogaard (25) zich op de roemruchte verzetsgeschiedenis van de Amsterdamse bioscoop Kriterion. Ze ontdekte hoe de verzetsvrouwen van het filmtheater onterecht uit de geschiedenisboeken zijn weggelaten.

Hoog tijd voor een nieuwe blik op het verzet, schrijft Boogaard in Impact Magazine.

Pagina's