De groep heeft mij veel gegeven' : jarenlange band tussen leden gespreksgroep SPO in Diemen

Len de Vries-Knolle bezoekt al negen jaar de gespreksgroep van de Stichting Partners van Oorlogsgetroffenen (SPO) in Diemen. Haar verhaal, dat voor haar omgeving moeilijk te begrijpen is, kan ze in de groep kwijt en is herkenbaar voor de anderen. Haar man had een oorlogstrauma en zij en ook haar dochter ondervonden hier de gevolgen van.

De Japanse consul

Duizenden Joodse gezinnen zaten in de zomer van 1940 radeloos vast in Oost-Europa. Door het handelen van een Nederlandse en een Japanse diplomaat kwam een onverwacht veilig heenkomen in zicht: Japan

De kinderen die nog leven : AMCHA 25 jaar

In 2012 bestond AMCHA 25 jaar. AMCHA Nederland maakte van de gelegenheid gebruik om extra aandacht te vestigen op het bijzondere werk van AMCHA in Israël. Fotograaf Bert Nienhuis en journalist Arjeh Kalmann hebben ter plaatse een aantal cliënten/holocaust-overlevenden geportretteerd waarvan dit boekje het resultaat is.

De Februaristaking 25-26 februari 1941

In de ochtend van 25 februari 1941 legde de bevolking van Amsterdam het werk neer uit protest tegen een razzia op Joodse stadsgenoten. In dit artikel een interview met een drietal deelnemers aan deze Februaristaking. Aan de hand van de vragen: 'Hoe raakte u bij de staking betrokken?', 'Wat heeft u gedaan die dag?', en 'Zou u het weer doen?'.

Conferentie 'The lost childhoods of wartime'

Van 6 t/m 9 september 2011 werd in Reading, 40 km ten westen van Londen, een internationale con ferentie gehouden waaraan ongeveer 50 mensen uit 12 verschillende landen deelnamen. De rode draad was het thema: kinderen van de oorlog werd hun hun kindertijd of hun jeugd ontnomen door de belastende ervaringen die ze opdeden tijdens de oorlog. Daarnaast werd besproken hoe de kennis die opgedaan is door de ervaringen van de kinderen van de Tweede Wereldoorlog, kan worden aangewend om kindern in oorlogsgebieden van nu een betere ondersteuning te geven.

Burger in de frontlijn

Jacob Kloots was in mei 1940 werkzaam als conciërge van de Nationale Levensverzekeringen Bank in Rotterdam. Samen met zijn familie zat hij tussen de Duitsers in de enige voorpost die zij gedurende de hele strijd om de Maasbruggen bezetten. Zijn werkgever vroeg hem zijn ervaringen op schrift te stellen, waarvan in dit artikel de (tekstueel aangepaste) weergave.

Breekbare dagen : 4 en 5 mei door de jaren heen

Breekbare Dagen laat in woord en beeld zien hoe Nederland sinds 1945 zijn doden herdenkt en zijn bevrijding en vrijheid viert. En hoe nieuwe generaties nieuwe vormen vinden voor het uiten en beleven van oude en universele emoties. Deze geschiedenis wordt afgewisseld met de voordrachten die sinds 1922 door literaire auteurs op 4 mei in De Nieuwe Kerk te Amsterdam gehouden zijn.

Bijna raakte ik alles kwijt wat ik liefhad

Alina Zoet (35) vertrok op haar 23e naar Kosovo om daar mee te helpen aan de vredesmissie van de VN. Tien jaar later kwam ze erachter dat die oorlog haar meer had gedaandan ze dacht.

Assistent van Mengele : patholoog-anatoom in Auschwitz-Birkenau

De Hongaarse arts Miklos Nyiszli (1901-1956) en zijn gezin worden in de tweede helft van mei 1944 gedeporteerd en op transport gesteld naar het concentratiekamp Birkenau. Dankzij zijn beroepskennis van de forensische geneeskunde wordt de familie niet onmiddellijk vergast, maar wordt hij tewerkgesteld in Auschwitz als assistent van de SS-arts Dr. Mengele. In zijn opdracht moet hij lichamen van tweelingen en dwergen ontleden, die het doelwit van nazi-experimenten zijn. Verder moet hij medische zorg verlenen aan SS-bewakers en aan de gevangenen, die de gaskamers en crematoria bedienen.

Annie : een joodse weduwe en haar zoon in de greep van bezetting en vervolging

Annie Wolff uit Rotterdam was van joodse afkomst en trouwde eind 1937 met de niet-joodse arts Daniël Johannes Otten. Toen zij, zwanger van haar eerste kind, in 1938 plotseling weduwe werd, diende de jodenvervolging zich sluipenderwijs aan en werd deze steeds nadrukkelijker, en eindigde met de dood van Annie in 1944 in Bergen-Belsen. Haar half-joodse toen vijfjarige zoontje Daniël werd niet vervolgd en bleef in Nederland achter. Daniël maakte voor dit boek een selectie uit de brieven die zijn moeder ontving en schreef tussen 1930 en 1944.

Pagina's