Steeds weer blijkt het voor ggz-professionals lastig om evidence-based behandelingen modelgetrouw uit te voeren. Dit geldt zeker bij meer complexe interventies voor patiënten met meervoudige problematiek, vooral wanneer deze worden uitgevoerd onder 'gewone', niet-academische, omstandigheden. Dit artikel beschrijft ervaringen met supervisie bij de implementatie van Interpersoonlijke Sociaal Psychiatrische Begeleiding (ISPB), een begeleidingsmethode voor patiënten met langdurige niet-psychotische problematiek in sociaal-psychiatrische settings.