In contrast with traumatic experiences, there is a dearth of studies on the link between trauma symptoms, disconnected (frightened, threatening and dissociative) parenting behavior, extremely insensitive parenting behavior and child attachment. This study extends previous work on the impact of posttraumatic stress disorder (PTSD) on families by studying the unique contribution of disconnected and extremely insensitive parenting behavior on child attachment in a highly traumatized sample of 68 asylum seekers and refugees and their children (18–42 months).

Abstract

Abstract

Abstract

Afgelopen maanden zijn er extra vluchtelingen en asielzoekers naar Nederland gekomen. Veel? Dat is relatief. Door de UNHCR wordt geschat dat er ongeveer 19,5 miljoen vluchtelingen zijn in de wereld. In 2014 vroegen in Nederland 24.495 personen asiel aan (vergelijk dit met 202.645 aanvragen in Duitsland, 81.180 in Zweden en 31.745 in het Verenigd Koninkrijk).1 Eind oktober ging het in Nederland om 45.000 personen.

Abstract
Child victims of catastrophic incidents are often deluged by the news media and by the consequences of instant celebrity status but little is known about the effects of such publicity on these children. Several possible negative consequences for the children are discussed, as are some potential benefits. Suggestions are made for measures to minimize potential trauma arising from media attention.

Het stoppen van kindermishandeling begint met signaleren en vervolgens het maken van een plan. Met wie ga je overleggen? Hoe bepaal je de urgentie? Hoe en wanneer ga je het gesprek met ouders en kinderen aan? Inmiddels is er door veel organisaties in de (jeugd)hulpverlening ervaring opgedaan met het maken van veiligheidsplannen, al blijkt dit in de praktijk niet zo makkelijk te zijn. Plannen zijn niet gebaseerd op werkzame elementen uit het verleden, zijn onvoldoende in samenwerking met ouders en kinderen opgesteld en er is weinig tot geen aandacht voor de effecten van trauma.

Op het moment dat Duitsland de oorlog verloor, verloren de gezinnen van Nederlandse nationaalsocialisten hun beschermheer. Vanaf eind 1944 werd het voor de wat oudere kinderen in deze gezinnen duidelijk dat dit grote veranderingen zou betekenen: zij bleken aan de verliezende kant te staan en hun positie in de Nederlandse samenleving was niet langer verzekerd. In mijn boek Besmette Jeugd bekeek ik wat er vanaf het einde van de oorlog tot en met de jaren vijftig gebeurde met de kinderen.

Marieke Postma is directeur van de Internationale Taalschool in Haarlem en adviseur bij LOWAN. Deze organisatie biedt leerkrachten, scholen en gemeentes steun en advies bij de verzorging van het eerste-opvang-onderwijs aan nieuwkomers. Met de huidige instroom van asielzoekers lopen Postma en haar collega-adviseurs zich het vuur uit de sloffen om het onderwijs aan deze kinderen goed te regelen. Maar de vele verhuizingen maken het geven van goed onderwijs wel erg moeilijk.

Alastair Ager, psycholoog, zet zich al meer dan 25 jaar in op het gebied van de internationale gezondheidszorg en ontwikkeling. Hij was een van de sprekers op het Arq voorjaarssymposium ‘Gezinnen op de vlucht’ van 11 maart jl. Trudy Mooren sprak met hem.