Animals have a long history of inclusion in psychiatric treatment. There has been a recent growth in the empirical study of this practice, known as Animal-Assisted Intervention (AAI). We conducted a systematic review of the empirical literature on AAI for trauma, including posttraumatic stress disorder (PTSD). Ten studies qualified for inclusion, including six peer-reviewed journal articles and four unpublished theses. Participants were predominantly survivors of child abuse, in addition to military veterans. The presentation of AAI was highly variable across the studies.

There are approximately 350 million children living in areas affected by conflict today, according to new research carried out by the Peace Research Institute in Oslo (PRIO) for this report.

Alderney, het kleinste Kanaaleiland vlak voor de kust van Frankrijk, is 5 km lang, 3 km breed en heeft 2500 inwoners. Het valt onder de Britse kroon, maar is een zelfstandig land met een democratisch gekozen Staatsraad.

Toen de Duitse troepen in mei 1940 snel door Frankrijk oprukten, besloot de regering in Londen de bevolking van het eiland te evacueren naar Engeland.

Alderney had in Engelse ogen geen strategische waarde en zo konden de Duitse troepen op 2 juli het bijna lege eiland zonder mee innemen. Maar wat gebeurde daar in die vijf jaren van bezetting?

Wat is goede zorg? Dat is wat een generieke module beschrijft vanuit het perspectief van mensen met een ernstige psychische aandoening (inclusief verslavingsproblemen) en hun naasten. De meest actuele kennis vormt het uitgangspunt. Het gaat over kennis gebaseerd op de resultaten van wetenschappelijk onderzoek, praktijkkennis en de voorkeuren van de mensen zelf en hun naasten. De module bevat geen voorschriften, maar biedt handvatten voor professionals om goede, op maat gesneden zorg te kunnen leveren.

Dit artikel is een aangepaste voorpublicatie uit het boek Target Rotterdam - De geallieerde bombardementen op Rotterdam en omgeving, 1940-1945.

Het beschrijft de achtergronden van het Amerikaanse bombardement op Rotterdam-West van 31 maart 1945, waarbij in Rotterdam en Schiedam zeker 427 doden vielen.

Daarnaast gaat het uitgbreid in op de uitwerking van het bombardement. Daarbij worden de ervaringen van de slachtoffers en de hulpverlening beschreven, mede op basis van verhalen van ooggetuigen die in de afgelopen maanden zijn opgetekend.

Begin februari deden nakomelingen van NSB’ers een oproep de kinderen van Nederlandse IS-strijders niet aan hun lot over te laten. Ismee Tames, senior-onderzoeker bij het NIOD en Bijzonder Hoogleraar Geschiedenis en Betekenis van Verzet aan de Universiteit Utrecht, betoogt in deze blogpost dat de moeizame opvang van kinderen van NSB’ers na de oorlog leert dat we ons als welvarende samenleving achter de oren moeten krabben wanneer we Nederlandse kinderen van IS-strijders moedwillig in de steek laten.

Dit bachelorwerkstuk concentreert zich op de herinnering aan en de omgang met concentratiekamp Westerbork. Hoe verliep de herdenking van Westerbork in de eerste jaren na de bevrijding? Welke discussies werden er toen gevoerd over de manier van herdenken? Deze thema’s zullen uitgebreid behandeld worden in dit bachelorwerkstuk. De centrale vraag van dit werkstuk luidt als volgt: Hoe werd voormalig concentratiekamp Westerbork herinnerd in de eerste naoorlogse decennia en hoe verhield dit zich tot de Nationale herinneringscultuur van Nederland?

Trauma-informed group supervision is a novel way of providing much-needed supervision to trauma helpers. We describe a structured group supervision method originally developed for Western trauma supervisors. Core features of the method are two identification rounds: first, identification with the client as a person and, second, identification with the position of the case presenter. We explain why we designed this structured identification approach and elaborate its main features. This method has been applied in many intercultural contexts and post-conflict regions of the world.

Inleiding

Tegenover mij zit een jonge vrouw in de spreekkamer. Zij is in psychotherapeutische behandeling. Ik noem haar Els. Zij is de oudste uit een gezin met drie kinderen, allen na de oorlog geboren. Vader zat in het verzet maar werd opgepakt en kwam als een wrak terug uit Mauthausen. We hebben een aantal zittingen besteed aan haar gevoel niet gezien te worden, er niet bij te horen, de verhouding tot haar ouders, loyaliteit en het niet voelen van boosheid, waar zo te horen wel reden toe is.

Het is de achtste zitting. Het gaat over haar zuster.

Bespreking van: Ingrid Petiet, Matses met ham. Een handrol gedachten. Utrecht, ICODO, 1991, en: Sam Israël, Alsof je huis... Utrecht: IDIET, 1992. ISBN 90-74011-02-0