Culturele context en nazorg bij rampen

Hoewel er inmiddels meer aandacht is voor de psychosociale gevolgen van en nazorg aan rampgetroffenen, is er-verhoudingsgewijs - minder aandacht voor cultuursensitieve nazorg voor getroffen etnische minderheden. Uit studies blijkt echter dat zij een kwetsbare groep vormen wanneer zij door een ramp getroffen worden, aangezien zij (in vergelijking met autochtone getroffenen) vaker een lage sociaal-economische positie en meer psychosociale problemen hebben.

Scope: Ditmaal over twee films die hem opvielen op het IDFA, het Internationale Documentaire Filmfestival Amsterdam.

 

 

Henk Maurits, freelance filmjournalist, belicht in deze rubriek periodiek over belangwekkende films en documentaires.

Ditmaal over twee films die hem opvielen op het IDFA, het Internationale Documentaire Filmfestival Amsterdam.

Documentaire: Vooral niet opvallen. Nederlanders in Buchenwald

Regie: Emiel Bakker, Nederland 2008, 54 MIN.

Première: 23 november tijdens IDFA 2008

Documentaire: Pizza in Auschwitz

Regie: Moshe Zimerman, Israël 2008, 55 MIN.

Jaap Polak: a happy holocaust survivor: 'Wij wilden naar de toekomst kijken’

 

In de loop van dit jaar brengt Cogis een bundel interviews uit met mensen die, na ingrijpende oorlogservaringen en vaak grote verliezen, besloten te emigreren naar de Verenigde Staten. Hoe spreken ze over hun leven toen, hun oorlogservaringen, over Nederland, hun overwegingen om te emigreren en over hun ‘nieuwe’ levensomgeving?

Als voorpublicatie volgt hier het relaas van Jaap Polak.

 

inleiding

Stille getuigen: Monumentalisering van de holocaust in Berlijn

In geen enkele stad zijn zoveel monumenten, historische plekken en stille getuigen te vinden als in Berlijn. Over elke straat valt wel een verhaal te vertellen. Meestal een somber verhaal. In de stad zijn honderden monumenten te vinden die een relatie hebben met de jaren 1933-1945, enkele tientallen hebben een relatie met de holocaust. Deze monumenten roepen een aantal vragen op. Wie plaatste de monumenten, wanneer, voor wie? Wie kreeg een monument en wie niet?

Experts aan het woord: Charles Figley, Vietnam-veteraan en psycholoog

Al jarenlang organiseert het Psychotraumacentrum Zuid-Nederland studiedagen waarbij een internationaal topstuk uit de wereld van de behandeling van posttraumatische stress een gehele dag invult.

Plattegrond van een trauma: 'Waar moet ik nou last van krijgen? Sodemieter op’

Bart Hetebrij, humanistisch geestelijk verzorger voor veteranen, sprak met uitgezonden militairen en hun partners. Hier vindt u de door hem opgetekende uitzendervaringen van beroepsmilitair john (39 jaar) die in 1996 met IFoR aantrad in Bosnië en Herzegovina. johns partner, Tamara, komt in het volgende nummer van Cogiscope aan het woord.

 

Echtparengroep voor jonge veteranen: 'Gewoon’ doen en aanpassen aan het ‘gewone’

Elke dinsdagavond schuiven in het Sinai Centrum vier echtparen en twee behandelaren aan tafel. Zij vormen de echtparengroep voor jonge veteranen en hun partners. Tijdens deze bijeenkomsten bespreken zij de invloed van de chronische PTSS van de veteraan op hun relatie en gezinsleven. Het doel is om de negatieve invloed van de PTSS op het dagelijks leven te verminderen.

Een kennismaking met het reilen en zeilen van een groep echtparen in therapie.

 

Achtergrond deelnemers

Henk Maurits, freelance filmjournalist, bericht in deze rubriek periodiek over belangwekkende films en documentaires.

Film: Pjotr - brieven uit de Goelag

Regie: Jan Jaap Kuiper, Ned., 2008, 25 min. Première: Nederlands Filmfestival 2008. TV uitzending door Human: Maandag 29 september om 15.05 uur op Nederland 2.

 

De kinderschoenen van de hulp bij kindermishandeling: Zie je iets, doe dan iets!

Hameeda Lakho is vanaf haar vijfde jaar, toen ze in Nederland kwam wonen, zowel geestelijk als lichamelijk mishandeld door haar Pakistaanse vader en Nederlandse stiefmoeder. Lakho moest als haar vader boos was, zelf de stok aanreiken waarmee ze vervolgens werd afgeranseld. en zo ging dat jaren door. in dit interview spreekt ze over haar verleden en hoe ze er mee heeft leren omgaan.

 

Wie past op het erfgoed van de oorlog? Van tastbare herinneringen tot geschiedenis

Het Ministerie van VWS besloot in 2006 om in een vierjarig programma het ‘erfgoed van de oorlog' voor het nageslacht veilig te stellen.1 Dit als onderdeel van een bredere beweging om zijn directe bemoeienis met oorlogsgetroffenen op een andere leest te schoeien. geleidelijk aan zijn de ooggetuigen van de jaren '40^45 immers aan het uitsterven. Ter voorbereiding van dit programma nodigde het ministerie mij uit een essay te schrijven over de omgang met erfgoed en de rol van de overheid daarin, toegespitst op de materiële nalatenschap van wie de oorlogsjaren bewust had meegemaakt.

Pagina's