Op meerdere terugkeerreizen naar Korea proefde Kees Motshagen, voor­zitter van de Vereniging Oud Korea Strijders (VOKS), wat erkenning en waardering is. Beide ontbraken schrijnend in de jaren vijftig toen hij en zijn kameraden in Nederland terugkwamen van de Koreaoorlog. Maar Motshagen is blij dat Nederland een inhaalslag heeft gemaakt. 

'Wij zijn de hoeders van het herinneren en herdenken van de Tweede Wereldoorlog en het vieren van de bevrijding en de vrijheid', zegt Kees van der Burg, directeur-generaal Langdurige Zorg bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Onder zijn verantwoordelijkheid valt ook de portefeuille Oorlogsgetroffenen en Herinnering Wereldoorlog II (OHW).

Meer dan 500.000 Nederlandse mannen werden gedurende de Tweede Wereldoorlog in Duitsland tewerk gesteld. Piet Reijnen (1924) was een van hen, al is zijn verhaal uitzonderlijk. Hij kwam als camera-assistent te werken op de propaganda-afdeling van de UFA, de Duitse filmproductiemaatschappij. Daar was hij getuige van grote wreedheden, maar participeerde daar ook noodgedwongen in. Op zijn 48e stortte hij in en kwam uiteindelijk in therapie bij professor Bastiaans. Zijn casus staat centraal in een boek dat Wim Visser op dit moment aan het schrijven is over de Arbeitseinsatz.

Het waren de laatste woorden van verzetsman en homoseksueel Willem Arondeus voor zijn executie op 1 juli 1943: "laat het bekend worden dat homoseksuelen geen lafaards zijn!". De postuum met het Yad Vashem en het Verzetsherdenkingskruis gedecoreerde strijder vond het nodig om dat te benadrukken. Zelf kwam hij al in de jaren dertig van de vorige eeuw openlijk uit voor zijn homoseksuele geaardheid. Nu is het een fact of life dat homoseksuelen in het hoogste geweldspectrum kunnen dienen.